ὀψοφάγος: Difference between revisions
(6_3) |
(Bailly1_4) |
||
| Line 4: | Line 4: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ὀψοφάγος''': [ᾰ], ὁ, ὁ ἐσθίων [[ἄνευ]] ἄρτου ἐδέσματα μετ’ ἄρτου ἐσθιόμενα, [[οἷον]] ἰχθῦς καὶ ἄλλα τοιαῦτα προσφάγια, ὁ δειπνῶν πολυτελῶς, [[λαίμαργος]], ὁ ἀγαπῶν ἐμμανῶς τὰ καλὰ φαγητά, [[μάλιστα]] τοὺς ἰχθῦς, Ἀριστοφ. Εἰρ. 810, Κηφισόδωρος ἐν «Ὑὶ» 3, Ἀντιφάνης ἐν «Πλουσίοις» 1. 5, Εὔβουλος ἐν «Πορνοβοσκῷ» 1· [[ὀψοφάγος]] εἶ καὶ κνισολοῖχος (ἢ -οιχὸς) Σώφιλος ἐν «Φιλάρχῳ» 2. πρβλ. ἐπὶ πᾶσι Ξεν. Ἀπομν. 3. 14, 2 κ.ἑξ., Τίμαι. 71. - Ἀνώμαλ. Ἀττ. ὑπερθ. ὀψοφαγίστατος, Ξεν. Ἀπομν. 3. 13, 4, [[Πολυδ]]. Ϛ΄, 37. ΙΙ. [[ὄνομα]] ἰχθύος, Ὀππ. Ἀλ. 1. 141. | |lstext='''ὀψοφάγος''': [ᾰ], ὁ, ὁ ἐσθίων [[ἄνευ]] ἄρτου ἐδέσματα μετ’ ἄρτου ἐσθιόμενα, [[οἷον]] ἰχθῦς καὶ ἄλλα τοιαῦτα προσφάγια, ὁ δειπνῶν πολυτελῶς, [[λαίμαργος]], ὁ ἀγαπῶν ἐμμανῶς τὰ καλὰ φαγητά, [[μάλιστα]] τοὺς ἰχθῦς, Ἀριστοφ. Εἰρ. 810, Κηφισόδωρος ἐν «Ὑὶ» 3, Ἀντιφάνης ἐν «Πλουσίοις» 1. 5, Εὔβουλος ἐν «Πορνοβοσκῷ» 1· [[ὀψοφάγος]] εἶ καὶ κνισολοῖχος (ἢ -οιχὸς) Σώφιλος ἐν «Φιλάρχῳ» 2. πρβλ. ἐπὶ πᾶσι Ξεν. Ἀπομν. 3. 14, 2 κ.ἑξ., Τίμαι. 71. - Ἀνώμαλ. Ἀττ. ὑπερθ. ὀψοφαγίστατος, Ξεν. Ἀπομν. 3. 13, 4, [[Πολυδ]]. Ϛ΄, 37. ΙΙ. [[ὄνομα]] ἰχθύος, Ὀππ. Ἀλ. 1. 141. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br /><i>litt.</i> qui mange des mets sans pain ; qui aime la bonne chère, friand, gourmet.<br />'''Étymologie:''' [[ὄψον]], [[φαγεῖν]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:33, 9 August 2017
German (Pape)
[Seite 434] eigtl. bloße Zukost ohne Brot essend, vgl. Xen. Mem. 3, 14, 2 ff.; bes. feinere Speisen, Fische liebend, dah. leckerhaft, subst. das Leckermaul, der Schlemmer, Ar. Eccl. 781; Pol. 12, 24, 2; vgl. bes. Ath. VIII, 343 ff., 346 auch ein Apollo mit dem Beinamen ὀψοφάγος bei den Eleern erwähnt. – Superl. ὀψοφαγίστατος, Xen. Mem. 3, 13, 4.
Greek (Liddell-Scott)
ὀψοφάγος: [ᾰ], ὁ, ὁ ἐσθίων ἄνευ ἄρτου ἐδέσματα μετ’ ἄρτου ἐσθιόμενα, οἷον ἰχθῦς καὶ ἄλλα τοιαῦτα προσφάγια, ὁ δειπνῶν πολυτελῶς, λαίμαργος, ὁ ἀγαπῶν ἐμμανῶς τὰ καλὰ φαγητά, μάλιστα τοὺς ἰχθῦς, Ἀριστοφ. Εἰρ. 810, Κηφισόδωρος ἐν «Ὑὶ» 3, Ἀντιφάνης ἐν «Πλουσίοις» 1. 5, Εὔβουλος ἐν «Πορνοβοσκῷ» 1· ὀψοφάγος εἶ καὶ κνισολοῖχος (ἢ -οιχὸς) Σώφιλος ἐν «Φιλάρχῳ» 2. πρβλ. ἐπὶ πᾶσι Ξεν. Ἀπομν. 3. 14, 2 κ.ἑξ., Τίμαι. 71. - Ἀνώμαλ. Ἀττ. ὑπερθ. ὀψοφαγίστατος, Ξεν. Ἀπομν. 3. 13, 4, Πολυδ. Ϛ΄, 37. ΙΙ. ὄνομα ἰχθύος, Ὀππ. Ἀλ. 1. 141.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
litt. qui mange des mets sans pain ; qui aime la bonne chère, friand, gourmet.
Étymologie: ὄψον, φαγεῖν.
