ἀντιβατικός: Difference between revisions
From LSJ
(6_10) |
(Bailly1_1) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀντιβᾰτικός''': -ή, -όν, [[ἐναντίος]], [[ἀντίθετος]], Πλουτ. Φωκ. 2, Γαλην. | |lstext='''ἀντιβᾰτικός''': -ή, -όν, [[ἐναντίος]], [[ἀντίθετος]], Πλουτ. Φωκ. 2, Γαλην. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ή, όν :<br />qui résiste, opposé à.<br />'''Étymologie:''' [[ἀντιβαίνω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:37, 9 August 2017
English (LSJ)
ή, όν,
A contrary, opposite, φορά Plu.Phoc.2. II of contact, firm, thorough, -κωτέρα ἡ κατὰ τὴν κίνησιν τοῦ οὐρανίου σώματος ἁφή Simp.in Cael.440.19, cf. 9; resistent, Hierocl. p.23A., Alex.Aphr.Quaest.62.4, Olymp.in Mete.18.30; of the pulse, Gal.8.949, cf.644. Adv. -κῶς ib.668: Comp., κλίνης -κώτερον ἐστρωμένης Sor.2.61.
German (Pape)
[Seite 250] zum Widerstand geeignet, Galen.; widerstrebend, Plut. Phoc. 2.
Greek (Liddell-Scott)
ἀντιβᾰτικός: -ή, -όν, ἐναντίος, ἀντίθετος, Πλουτ. Φωκ. 2, Γαλην.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
qui résiste, opposé à.
Étymologie: ἀντιβαίνω.
