ὁρκωμοτέω: Difference between revisions
Ἰσχυρότερον δέ γ' οὐδέν ἐστι τοῦ λόγου → Oratione nulla vis superior → Nichts ist gewiss gewaltiger als die Vernunft | Nichts ist gewiss gewalt'ger als der Rede Kraft
(6_1) |
(Bailly1_4) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ὁρκωμοτέω''': ([[ὄμνυμι]]) ὁρκίζομαι, ὀμνύω, Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 70· τινι εἴς τινα, Αἰσχύλ. Εὐμ. 764· πάσης [[ὑπὲρ]] γῆς Δαναϊδῶν ὁρκωμοτεῖν Εὐρ. Ἱκέτ. 1190· ἐπί τινι Λουκ. Τόξ. 50· κατὰ σφαγίων Πλουτ. Πύρρ. 6· ― ἑπομένου ἀπαρεμφ. ἀορ., [[ἦμεν]] δὲ ἔτοιμοι... καὶ θεοὺς ὁρκωμοτεῖν τὸ μὴ δρᾶσαι, καὶ εἰς τοὺς θεοὺς νὰ ὁρκισθῶμεν ὅτι δὲν ἐπράξαμεν, Σοφ. Ἀντ. 265· ἑπομένου ἀπαρεμφ. μέλλ., Ἄρη... ὡρκωμότησαν... λαπάξει ἄστυ, ὤμοσαν εἰς τὸν Ἄρην ὅτι [[ἤθελον]]..., Αἰσχύλ. Θήβ. 48. | |lstext='''ὁρκωμοτέω''': ([[ὄμνυμι]]) ὁρκίζομαι, ὀμνύω, Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 70· τινι εἴς τινα, Αἰσχύλ. Εὐμ. 764· πάσης [[ὑπὲρ]] γῆς Δαναϊδῶν ὁρκωμοτεῖν Εὐρ. Ἱκέτ. 1190· ἐπί τινι Λουκ. Τόξ. 50· κατὰ σφαγίων Πλουτ. Πύρρ. 6· ― ἑπομένου ἀπαρεμφ. ἀορ., [[ἦμεν]] δὲ ἔτοιμοι... καὶ θεοὺς ὁρκωμοτεῖν τὸ μὴ δρᾶσαι, καὶ εἰς τοὺς θεοὺς νὰ ὁρκισθῶμεν ὅτι δὲν ἐπράξαμεν, Σοφ. Ἀντ. 265· ἑπομένου ἀπαρεμφ. μέλλ., Ἄρη... ὡρκωμότησαν... λαπάξει ἄστυ, ὤμοσαν εἰς τὸν Ἄρην ὅτι [[ἤθελον]]..., Αἰσχύλ. Θήβ. 48. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=-ῶ :<br />jurer avec serment : τινι, à qqn ; τινα <i>ou</i> [[ἐπί]] τινι, jurer par une divinité ; τινά [[τι]], jurer qch au nom d’un dieu.<br />'''Étymologie:''' [[ὅρκος]], [[ὄμνυμι]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:44, 9 August 2017
English (LSJ)
A take an oath, Ar.Fr.96 ; τινι to one, A.Eu.764 ; πάσης ὑπὲρ γῆς Δαναϊδῶν ὁρκωμοτῶν E.Supp.1190 ; ἐπί τινι Luc.Tox.50 ; κατὰ σφαγίων Plu.Pyrrh.6 : folld. by aor. inf., θεοὺς ὁ. τὸ μήτε δρᾶσαι . . swear by the gods that they did it not, S.Ant.265: by fut. inf., Ἄρη . . ὡρκωμότησαν . . λαπάξειν ἄστυ made oath by Ares that they would... A. Th.46.
German (Pape)
[Seite 379] einen Eid schwören, τινά, bei einem Gotte, Aesch. Spt. 46, τινί, Eum. 734; θεούς, Soph. Ant. 264; Eur. Suppl. 1189; u. in sp. Prosa, wie Luc. Tox. 50; κατὰ σφαγίων, Plut. Pyrrh. 6.
Greek (Liddell-Scott)
ὁρκωμοτέω: (ὄμνυμι) ὁρκίζομαι, ὀμνύω, Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 70· τινι εἴς τινα, Αἰσχύλ. Εὐμ. 764· πάσης ὑπὲρ γῆς Δαναϊδῶν ὁρκωμοτεῖν Εὐρ. Ἱκέτ. 1190· ἐπί τινι Λουκ. Τόξ. 50· κατὰ σφαγίων Πλουτ. Πύρρ. 6· ― ἑπομένου ἀπαρεμφ. ἀορ., ἦμεν δὲ ἔτοιμοι... καὶ θεοὺς ὁρκωμοτεῖν τὸ μὴ δρᾶσαι, καὶ εἰς τοὺς θεοὺς νὰ ὁρκισθῶμεν ὅτι δὲν ἐπράξαμεν, Σοφ. Ἀντ. 265· ἑπομένου ἀπαρεμφ. μέλλ., Ἄρη... ὡρκωμότησαν... λαπάξει ἄστυ, ὤμοσαν εἰς τὸν Ἄρην ὅτι ἤθελον..., Αἰσχύλ. Θήβ. 48.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
jurer avec serment : τινι, à qqn ; τινα ou ἐπί τινι, jurer par une divinité ; τινά τι, jurer qch au nom d’un dieu.
Étymologie: ὅρκος, ὄμνυμι.
