δουπήτωρ: Difference between revisions
From LSJ
(6_19) |
(Bailly1_2) |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''δουπήτωρ''': -ορος, ὁ ὁ παράγων δοῦπον, κρότον, χαλκὸς, Ἀνθ. Π. 4. 3, 59. | |lstext='''δουπήτωρ''': -ορος, ὁ ὁ παράγων δοῦπον, κρότον, χαλκὸς, Ἀνθ. Π. 4. 3, 59. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ορος;<br /><i>adj. m.</i><br />qui fait un bruit sourd.<br />'''Étymologie:''' [[δουπέω]]. | |||
}} | }} |
Revision as of 19:52, 9 August 2017
English (LSJ)
ορος, ὁ,
A clattering, χαλκός AP4.3b.13 (Agath.).
German (Pape)
[Seite 662] ορος, ὁ, tosend od. tödtend, χαλκός, Agath. proleg. 59 (IV, 3).
Greek (Liddell-Scott)
δουπήτωρ: -ορος, ὁ ὁ παράγων δοῦπον, κρότον, χαλκὸς, Ἀνθ. Π. 4. 3, 59.
French (Bailly abrégé)
ορος;
adj. m.
qui fait un bruit sourd.
Étymologie: δουπέω.