λοῖσθος: Difference between revisions

From LSJ

Γυνὴ τὸ σύνολόν ἐστι δαπανηρὸν φύσει → Natura fecit sumptuosas feminas → Es ist die Frau durchaus kostspielig von Natur

Menander, Monostichoi, 97
(6_16)
(Bailly1_3)
Line 12: Line 12:
{{ls
{{ls
|lstext='''λοῖσθος''': -ον, [[ἔσχατος]], [[ὕστατος]], Ἰλ. Ψ. 536· Ὑπερθ. λοισθότατος, [[ἔσχατος]] πάντων, Ἡσ. Θ. 921· λοισθοτάτας χάριτας, τὰς ὑστάτας τιμὰς (τοῦ νεκροῦ), Ἑλλ. Ἐπιγράμμ. 573· - [[ὡσαύτως]] παρὰ Τραγ., ὁ [[θάνατος]] [[λοίσθιος]] ἰατρὸς κακῶν Σοφ. Ἀποσπ. 626, πρβλ. Εὐρ. Ἑλ. 1597. (Ἐκτεταμένον: [[λοίσθιος]], [[λοισθήιος]]· - πρέπει νὰ [[εἶναι]] ἐκ τῆς αὐτῆς ῥίζης ἐξ ἧς καὶ τὸ [[λοιπός]], [[ἴσως]] [[εἶδος]] ὑπερθ., λοίπιστος, λοῖσθος).
|lstext='''λοῖσθος''': -ον, [[ἔσχατος]], [[ὕστατος]], Ἰλ. Ψ. 536· Ὑπερθ. λοισθότατος, [[ἔσχατος]] πάντων, Ἡσ. Θ. 921· λοισθοτάτας χάριτας, τὰς ὑστάτας τιμὰς (τοῦ νεκροῦ), Ἑλλ. Ἐπιγράμμ. 573· - [[ὡσαύτως]] παρὰ Τραγ., ὁ [[θάνατος]] [[λοίσθιος]] ἰατρὸς κακῶν Σοφ. Ἀποσπ. 626, πρβλ. Εὐρ. Ἑλ. 1597. (Ἐκτεταμένον: [[λοίσθιος]], [[λοισθήιος]]· - πρέπει νὰ [[εἶναι]] ἐκ τῆς αὐτῆς ῥίζης ἐξ ἧς καὶ τὸ [[λοιπός]], [[ἴσως]] [[εἶδος]] ὑπερθ., λοίπιστος, λοῖσθος).
}}
{{bailly
|btext=ος, ον :<br />extrême, <i>càd</i> dernier, qui vient après tous les autres.<br />'''Étymologie:''' DELG étym. ignorée.
}}
}}

Revision as of 19:54, 9 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: λοῖσθος Medium diacritics: λοῖσθος Low diacritics: λοίσθος Capitals: ΛΟΙΣΘΟΣ
Transliteration A: loîsthos Transliteration B: loisthos Transliteration C: loisthos Beta Code: loi=sqos

English (LSJ)

(A), ον,

   A left behind, last, Il.23.536, Lyc.163, Euph.51.13, etc.; ὁ θάνατος λοῖσθος ἰατρὸς κακῶν S.Fr.698: Sup. -ότατος last of all, Hes.Th.921; -οτάτας χάριτας the last honours (to the dead), IG14.1721.
λοῖσθος (B), ὁ,

   A beam, λοῖσθοι ἓξ ὥστε μοχλοῖς χρῆσθαι IG22.1673.17 (iv B. C.); boom, gaff, or spar, E.Hel.1597.

Greek (Liddell-Scott)

λοῖσθος: -ον, ἔσχατος, ὕστατος, Ἰλ. Ψ. 536· Ὑπερθ. λοισθότατος, ἔσχατος πάντων, Ἡσ. Θ. 921· λοισθοτάτας χάριτας, τὰς ὑστάτας τιμὰς (τοῦ νεκροῦ), Ἑλλ. Ἐπιγράμμ. 573· - ὡσαύτως παρὰ Τραγ., ὁ θάνατος λοίσθιος ἰατρὸς κακῶν Σοφ. Ἀποσπ. 626, πρβλ. Εὐρ. Ἑλ. 1597. (Ἐκτεταμένον: λοίσθιος, λοισθήιος· - πρέπει νὰ εἶναι ἐκ τῆς αὐτῆς ῥίζης ἐξ ἧς καὶ τὸ λοιπός, ἴσως εἶδος ὑπερθ., λοίπιστος, λοῖσθος).

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
extrême, càd dernier, qui vient après tous les autres.
Étymologie: DELG étym. ignorée.