λοχαῖος: Difference between revisions

From LSJ

Καλὸν τὸ γηρᾶν καὶ τὸ μὴ γηρᾶν πάλιν → Res pulchra senium, pulchra non senescere → Schön ist das Altsein, doch nicht alt sein wieder auch

Menander, Monostichoi, 283
(6_4)
(Bailly1_3)
Line 12: Line 12:
{{ls
{{ls
|lstext='''λοχαῖος''': -α, -ον, = [[λόχιος]], Αρτεμίδ. 5. 73 ([[μετὰ]] διαφ. γραφῆς [[λοχεῖος]]), λ. [[ἔρως]], [[κρύφιος]] [[λαθραῖος]], Ἀνθ. Π. 15. 9. ΙΙ. κλίνων πρὸς τὰ [[κάτω]], ὡς οἱ πλήρεις στάχυες σίτου, «κλινόμενος βαθὺς [[σῖτος]]» Ἡσύχ.· καὶ οὕτω. πιθ. ἐν Θεοφρ. περὶ Φυτ. Αἰτ. 3. 21, 5, κτλ. - [[ἐντεῦθεν]] μεταφ., [[εὐανθής]], [[εὐθαλής]], Ἀράτου Διοσημ. 3. 5.
|lstext='''λοχαῖος''': -α, -ον, = [[λόχιος]], Αρτεμίδ. 5. 73 ([[μετὰ]] διαφ. γραφῆς [[λοχεῖος]]), λ. [[ἔρως]], [[κρύφιος]] [[λαθραῖος]], Ἀνθ. Π. 15. 9. ΙΙ. κλίνων πρὸς τὰ [[κάτω]], ὡς οἱ πλήρεις στάχυες σίτου, «κλινόμενος βαθὺς [[σῖτος]]» Ἡσύχ.· καὶ οὕτω. πιθ. ἐν Θεοφρ. περὶ Φυτ. Αἰτ. 3. 21, 5, κτλ. - [[ἐντεῦθεν]] μεταφ., [[εὐανθής]], [[εὐθαλής]], Ἀράτου Διοσημ. 3. 5.
}}
{{bailly
|btext=αία, αῖον;<br /><b>I.</b> propre aux accouchements;<br /><b>II.</b> qui se couche :<br /><b>1</b> qui se cache comme en embuscade, clandestin, furtif;<br /><b>2</b> ramassé (comme une troupe en embuscade), tassé, dru, serré, touffu.<br />'''Étymologie:''' [[λόχος]].
}}
}}

Revision as of 20:02, 9 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: λοχαῖος Medium diacritics: λοχαῖος Low diacritics: λοχαίος Capitals: ΛΟΧΑΙΟΣ
Transliteration A: lochaîos Transliteration B: lochaios Transliteration C: lochaios Beta Code: loxai=os

English (LSJ)

α, ον,

   A = λόχιος, λοχαίας ἐξ ἕδρας prob.l.in E.Alc.846, cf. Artem.5.73 (as v.l. for [[λοχεῖος|λοχείους]] [[δίφρος|δίφρους]]]) ; λ. ἔρως clandestine love, AP15.9 (Cyrus).    II bearing down, like heavy ears of corn, λ. σῖτος Phot., cf. Hsch.; and so prob. in Thphr.CP3.21.5, 23.5: hence metaph., richly-blooming, Arat.1057.

Greek (Liddell-Scott)

λοχαῖος: -α, -ον, = λόχιος, Αρτεμίδ. 5. 73 (μετὰ διαφ. γραφῆς λοχεῖος), λ. ἔρως, κρύφιος λαθραῖος, Ἀνθ. Π. 15. 9. ΙΙ. κλίνων πρὸς τὰ κάτω, ὡς οἱ πλήρεις στάχυες σίτου, «κλινόμενος βαθὺς σῖτος» Ἡσύχ.· καὶ οὕτω. πιθ. ἐν Θεοφρ. περὶ Φυτ. Αἰτ. 3. 21, 5, κτλ. - ἐντεῦθεν μεταφ., εὐανθής, εὐθαλής, Ἀράτου Διοσημ. 3. 5.

French (Bailly abrégé)

αία, αῖον;
I. propre aux accouchements;
II. qui se couche :
1 qui se cache comme en embuscade, clandestin, furtif;
2 ramassé (comme une troupe en embuscade), tassé, dru, serré, touffu.
Étymologie: λόχος.