ὀρθόκρανος: Difference between revisions
From LSJ
Γελᾷ δ' ὁ μῶρος, κἄν τι μὴ γελοῖον ᾖ → Mens stulta ridet, quando ridendum est nihil → Es lacht der Tor, auch wenn es nichts zu lachen gibt
(6_18) |
(Bailly1_4) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ὀρθόκρᾱνος''': -ον, ὁ ἔχων ὑψωμένην τὴν κεφαλήν, [[τύμβος]] ὀρθ., ὑψηλὸς [[τάφος]], Σοφ. Ἀντ. 1203. | |lstext='''ὀρθόκρᾱνος''': -ον, ὁ ἔχων ὑψωμένην τὴν κεφαλήν, [[τύμβος]] ὀρθ., ὑψηλὸς [[τάφος]], Σοφ. Ἀντ. 1203. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />qui dresse son sommet.<br />'''Étymologie:''' [[ὀρθός]], [[κράνον]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 20:05, 9 August 2017
English (LSJ)
ον,
A having a high head, τύμβος ὀ. a high funeral-mound, S.Ant.1203.
German (Pape)
[Seite 374] mit grade emporragendem Haupte, τύμβος, ein erhöhter Grabhügel, Soph. Ant. 1188, der Schol. erkl. einfach ὑψηλός.
Greek (Liddell-Scott)
ὀρθόκρᾱνος: -ον, ὁ ἔχων ὑψωμένην τὴν κεφαλήν, τύμβος ὀρθ., ὑψηλὸς τάφος, Σοφ. Ἀντ. 1203.
