πνιγμός: Difference between revisions

From LSJ

Δίκαια δράσας συμμάχους ἕξεις θεούς → Opem tibi deus, iusta si egeris, feret → Gerechtes Handeln schenkt der Götter Beistand dir

Menander, Monostichoi, 126
(6_14)
(Bailly1_4)
Line 15: Line 15:
{{ls
{{ls
|lstext='''πνιγμός''': ὁ, ([[πνίγω]]) πνίξιμον, τὸ πνίγειν ἢ πνίγεσθαι, [[δυσκολία]] περὶ τὴν ἀναπνοήν, [[κώλυσις]] ἢ διακοπὴ αὐτῆς, Ἱππ. Κωακ. Προγν. 125, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 3. 3, 19, π. Ζ. Μορ. 3. 3, 6· ἐπὶ βοτανῶν ἀγρίων ἢ ζιζανίων, παρέχει πνιγμὸν αὐτῷ [τῷ σίτῳ] Ξεν. Οἰκ. 17. 12. 2) πνιγηρὰ [[θερμότης]], Ἱππ. π. Ἀρχ. Ἰητρ. 14. 3) πνιγηρὸν [[αἴσθημα]], διὰ τοῦτο δὲ καὶ τὸν πνιγμὸν ποιεῖ τοῖς ἐργαζομένοις ὁ ἀὴρ ὅτι [[παχύς]] τε καὶ ἠρεμῶν Θεόφρ. π. Πυρ. 24.
|lstext='''πνιγμός''': ὁ, ([[πνίγω]]) πνίξιμον, τὸ πνίγειν ἢ πνίγεσθαι, [[δυσκολία]] περὶ τὴν ἀναπνοήν, [[κώλυσις]] ἢ διακοπὴ αὐτῆς, Ἱππ. Κωακ. Προγν. 125, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 3. 3, 19, π. Ζ. Μορ. 3. 3, 6· ἐπὶ βοτανῶν ἀγρίων ἢ ζιζανίων, παρέχει πνιγμὸν αὐτῷ [τῷ σίτῳ] Ξεν. Οἰκ. 17. 12. 2) πνιγηρὰ [[θερμότης]], Ἱππ. π. Ἀρχ. Ἰητρ. 14. 3) πνιγηρὸν [[αἴσθημα]], διὰ τοῦτο δὲ καὶ τὸν πνιγμὸν ποιεῖ τοῖς ἐργαζομένοις ὁ ἀὴρ ὅτι [[παχύς]] τε καὶ ἠρεμῶν Θεόφρ. π. Πυρ. 24.
}}
{{bailly
|btext=οῦ (ὁ) :<br />étouffement, suffocation.<br />'''Étymologie:''' [[πνίγω]].
}}
}}

Revision as of 20:08, 9 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: πνῑγμός Medium diacritics: πνιγμός Low diacritics: πνιγμός Capitals: ΠΝΙΓΜΟΣ
Transliteration A: pnigmós Transliteration B: pnigmos Transliteration C: pnigmos Beta Code: pnigmo/s

English (LSJ)

ὁ,

   A choking, suffocation, Hp. Coac.61, Arist.HA514a6, PA664b31 (pl.), Anaxandr.33.8; of weeds, παρέχει π. αὐτῷ [τῷ σίτῳ] X.Oec.17.12; crushing, of a crowd, Plb. 4.58.9.    2 stifling heat, Men.Rh.p.351S. (pl.).    3 stewing, Thphr.Ign.24.

German (Pape)

[Seite 641] ὁ, das Ersticken, Erwürgen; Hippocr.; Xen. Oec. 7, 12; Arist. H. A. 3, 3; ἐν τῷ περὶ τὰς πύλας ὠθισμῷ καὶ πνιγμῷ διεφθάρη, Pol. 4, 58, 9; stickende Hitze, Sp.

Greek (Liddell-Scott)

πνιγμός: ὁ, (πνίγω) πνίξιμον, τὸ πνίγειν ἢ πνίγεσθαι, δυσκολία περὶ τὴν ἀναπνοήν, κώλυσις ἢ διακοπὴ αὐτῆς, Ἱππ. Κωακ. Προγν. 125, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 3. 3, 19, π. Ζ. Μορ. 3. 3, 6· ἐπὶ βοτανῶν ἀγρίων ἢ ζιζανίων, παρέχει πνιγμὸν αὐτῷ [τῷ σίτῳ] Ξεν. Οἰκ. 17. 12. 2) πνιγηρὰ θερμότης, Ἱππ. π. Ἀρχ. Ἰητρ. 14. 3) πνιγηρὸν αἴσθημα, διὰ τοῦτο δὲ καὶ τὸν πνιγμὸν ποιεῖ τοῖς ἐργαζομένοις ὁ ἀὴρ ὅτι παχύς τε καὶ ἠρεμῶν Θεόφρ. π. Πυρ. 24.

French (Bailly abrégé)

οῦ (ὁ) :
étouffement, suffocation.
Étymologie: πνίγω.