πρόκωπος: Difference between revisions

From LSJ

ἡγούμενος τῶν ἡδονῶν ἀλλ' οὐκ ἀγόμενος ὑπ' αὐτῶν → of his pleasures he was the master and not their servant

Source
(6_15)
(Bailly1_4)
Line 15: Line 15:
{{ls
{{ls
|lstext='''πρόκωπος''': -ον, ([[κώπη]]) ἐπὶ τοῦ ξίφους, ὁ ἀπὸ τῆς κώπης [[ἤτοι]] τῆς λαβῆς κρατούμενος, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1651, Εὐρ. Ὀρ. 1477. κ. ἀλλ. 2) μεταφορ., ἕτοιμος, [[πρόχειρος]], Αἰσχύλ. Ἀγ. 1652· πρ. ἔχειν τὴν δεξιὰν Ἡρῳδιάν. 7. 5.
|lstext='''πρόκωπος''': -ον, ([[κώπη]]) ἐπὶ τοῦ ξίφους, ὁ ἀπὸ τῆς κώπης [[ἤτοι]] τῆς λαβῆς κρατούμενος, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1651, Εὐρ. Ὀρ. 1477. κ. ἀλλ. 2) μεταφορ., ἕτοιμος, [[πρόχειρος]], Αἰσχύλ. Ἀγ. 1652· πρ. ἔχειν τὴν δεξιὰν Ἡρῳδιάν. 7. 5.
}}
{{bailly
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> que l’on tient par la poignée, <i>càd en parl. d’une épée</i> prête pour le combat;<br /><b>2</b> qui tient la poignée de l’épée, qui se tient l’épée à la main.<br />'''Étymologie:''' [[πρό]], [[κώπη]].
}}
}}

Revision as of 20:08, 9 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: πρόκωπος Medium diacritics: πρόκωπος Low diacritics: πρόκωπος Capitals: ΠΡΟΚΩΠΟΣ
Transliteration A: prókōpos Transliteration B: prokōpos Transliteration C: prokopos Beta Code: pro/kwpos

English (LSJ)

ον, (κώπη) of the sword,

   A grasped by the hilt, drawn, A. Ag.1651 (troch.), E.Or.1477 (lyr.), al.    2 metaph., ready, A.Ag. 1652 (troch.); ἔχειν π. τὴν δεξιάν Hdn.7.5.4.    3 elongated, Aret. SD2.4 (πρόκοποι codd.); of the os uteri, advanced, Sor.1.34 (Comp., προκοπώτερον cod.).

German (Pape)

[Seite 732] das Schwert am Griffe haltend; Aesch. Ag. 1652; auch ξίφος πρόκωπον πᾶς τις εὐτρεπιζέτω, das Schwert, das Einer bereits am Griffe gefaßt hält, schlagfertig machen, 1651, wie πρόκωπον ξίφος Eur. Or. 1478; πρόκωπον ἔχων τὴν ἅρπην, Luc. D. Mar. 14, 3.

Greek (Liddell-Scott)

πρόκωπος: -ον, (κώπη) ἐπὶ τοῦ ξίφους, ὁ ἀπὸ τῆς κώπης ἤτοι τῆς λαβῆς κρατούμενος, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1651, Εὐρ. Ὀρ. 1477. κ. ἀλλ. 2) μεταφορ., ἕτοιμος, πρόχειρος, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1652· πρ. ἔχειν τὴν δεξιὰν Ἡρῳδιάν. 7. 5.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
1 que l’on tient par la poignée, càd en parl. d’une épée prête pour le combat;
2 qui tient la poignée de l’épée, qui se tient l’épée à la main.
Étymologie: πρό, κώπη.