ἀελλής: Difference between revisions
From LSJ
Θεὸς πέφυκεν, ὅστις οὐδὲν δρᾷ κακόν → Deus est, qui nihil admisit umquam in se mali → Es ist ein göttlich Wesen, wer nichts Schlechtes tut
(Bailly1_1) |
(Autenrieth) |
||
Line 7: | Line 7: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<i>adj. m.</i><br /><i>seul. nom.</i><br />ἀελλὴς [[κονίσαλος]] IL nuage de poussière qui tourbillonne.<br />'''Étymologie:''' ἀ prosthét., [[εἵλω]]. | |btext=<i>adj. m.</i><br /><i>seul. nom.</i><br />ἀελλὴς [[κονίσαλος]] IL nuage de poussière qui tourbillonne.<br />'''Étymologie:''' ἀ prosthét., [[εἵλω]]. | ||
}} | |||
{{Autenrieth | |||
|auten=ές ([[εἴλω]]): [[dense]]; [[κονίσαλος]], Il. 3.13. | |||
}} | }} |
Revision as of 15:21, 15 August 2017
German (Pape)
[Seite 41] Hom. einmal, Iliad. 3, 13 τῶν ὑπὸ ποσσὶ κονίσαλος ὤρνυτ' ἀελλής ἐρχομένων; Schol. Aristonic. ἡ διπλῆ, ὅτι οὐ λέγει ὑπὸ ποδῶν ἀέλλης, ἀλλὰ κονίσαλος ἀελλής, ἀελλώδης. Neuere schreiben ἀελλῇς = ἀελλήεις.
Greek (Liddell-Scott)
ἀελλής: κονίσαλος, ὁ, ἐν Ἰλ. Γ. 13 περιδινούμενος κονιορτός, δίνη κονιορτοῦ ― δὲν εὑρίσκεται ἀλλαχοῦ· ὁ Βουττμ. Δ. Γρ. § 41 Ann. 15, n., προτείνει νὰ γραφῇ ἀελλῇς, συνῃρ. ἐκ τοῦ ἀελλήεις· πρβλ. Spitzn. ἐν τόπῳ (περὶ τῆς ῥίζης, ἴδε εἴλω).
French (Bailly abrégé)
adj. m.
seul. nom.
ἀελλὴς κονίσαλος IL nuage de poussière qui tourbillonne.
Étymologie: ἀ prosthét., εἵλω.