Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

ἀκρότομος: Difference between revisions

From LSJ

Δούλου γὰρ οὐδὲν χεῖρον οὐδὲ τοῦ καλοῦ → Res nulla servo peior est, etiam bono → Ein Sklave ist das schlechteste, selbst wenn er gut

Menander, Monostichoi, 133
(21)
m (Text replacement - "{{Slater\n(.*?)\n}}" to "")
Line 18: Line 18:
{{bailly
{{bailly
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> coupé <i>ou</i> taillé à son extrémité;<br /><b>2</b> abrupt escarpé (roc, précipice, <i>etc.</i>) ; poli, lisse, uni <i>en parl. de rocs, marbres, etc. fendus à pic</i> ; très dur.<br />'''Étymologie:''' [[ἄκρος]], [[τέμνω]].
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> coupé <i>ou</i> taillé à son extrémité;<br /><b>2</b> abrupt escarpé (roc, précipice, <i>etc.</i>) ; poli, lisse, uni <i>en parl. de rocs, marbres, etc. fendus à pic</i> ; très dur.<br />'''Étymologie:''' [[ἄκρος]], [[τέμνω]].
}}
{{Slater
|sltr=[[ἀκρότομος]] ? <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b> [[abrupt]] ἀκρο]τόμοι[ς πέ] τραισι[ (supp. Snell: ]ιομοι Lobel.) fr. 215b. 10.
}}
{{Slater
|sltr=[[ἀκρότομος]] ? <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b> [[abrupt]] ἀκρο]τόμοι[ς πέ] τραισι[ (supp. Snell: ]ιομοι Lobel.) fr. 215b. 10.
}}
}}

Revision as of 14:13, 17 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀκρότομος Medium diacritics: ἀκρότομος Low diacritics: ακρότομος Capitals: ΑΚΡΟΤΟΜΟΣ
Transliteration A: akrótomos Transliteration B: akrotomos Transliteration C: akrotomos Beta Code: a)kro/tomos

English (LSJ)

ον, (τέμνω)

   A cut off sharp, abrupt, of precipice, Plb.9.27.4, Ph.1.82; ἡ ἀ. (sc. πέτρα) LXX Ps. 113 (114).8, cf.Jb.28.9, De.8.15: of a stone, sharp, Thd.Ex.4.25; smooth, J.AJ8.3.2; of ends sawn off, τὰ τῶν σφηνῶν -τομα Ph.Bel. 67.23.

German (Pape)

[Seite 85] oben-, scharf abgeschnitten, λίθοι, behauen, Ios.; πέτρα, schroff, Pol. 9, 27, 4.

Greek (Liddell-Scott)

ἀκρότομος: -ον, (τέμνω) = ὁ ὀξέως ἀποτετμημένος, προσάντης, ἀπότομος, ἐπὶ κρημνοῦ, Πολύβ. 9. 27, 4, Φίλων 1. 82· ἡ ἀκρ., (ἐνν. πέτρα), Ἑβδ. (Ψαλμ. ριγ΄, 8· πρβλ. Ἰὼβ κη΄, 9, Δευτερ. 8. 15): ἐπὶ λίθου, ὀξύς, Θεόδοτ. Ἔξοδ. 4. 25.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
1 coupé ou taillé à son extrémité;
2 abrupt escarpé (roc, précipice, etc.) ; poli, lisse, uni en parl. de rocs, marbres, etc. fendus à pic ; très dur.
Étymologie: ἄκρος, τέμνω.