ἀνδραγαθέω: Difference between revisions
Ὕβρις κακὸν μέγιστον ἀνθρώποις ἔφυ → Malum est hominibus maximum insolentia → Das größte Übel ist für Menschen Übermut
(Bailly1_1) |
(big3_4) |
||
Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=-ῶ :<br /><i>ao.</i> ἠνδραγάθησα;<br />agir en homme de bien <i>ou</i> de cœur.<br />'''Étymologie:''' [[ἀνήρ]], [[ἀγαθός]]. | |btext=-ῶ :<br /><i>ao.</i> ἠνδραγάθησα;<br />agir en homme de bien <i>ou</i> de cœur.<br />'''Étymologie:''' [[ἀνήρ]], [[ἀγαθός]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=<b class="num">1</b> en cont. milit. y políticos [[realizar hazañas gloriosas]], [[comportarse valerosamente]] c. ac. de conten. ὅσα τε πολεμῶν κατὰ τὴν ἐμὴν ... συμμαχίαν ἠνδραγάθησε I.<i>AI</i> 2.214, τοῖς ἀνδραγαθοῦσιν ... μεγάλας ἐδίδου δωρέας Polyaen.8.24.5, καὶ πολλὰ παρὰ τῇ πατρίδι ἠνδραγαθηκότος <i>Sardis</i> 8.103, en v. med. mismo sent. ὅτι ἔδοξέ τι καθ' ἑαυτὸν ἠνδραγαθῆσθαι D.C.49.21.1<br /><b class="num">•</b>c. ὑπέρ y gen. τοῖς ὑπὲρ τοῦ Ιουδαϊσμοῦ φιλοτίμως ἀνδραγαθήσασιν LXX 2<i>Ma</i>.2.21<br /><b class="num">•</b>abs. Plb.1.45.3, 6.39.2, D.S.11.25, LXX 1<i>Ma</i>.5.61, Plu.2.221b, part. pas. subst. τὰ ἠνδραγαθημένα comportamiento valeroso</i> Plu.<i>Fab</i>.20.<br /><b class="num">2</b> en gener. abs. [[comportarse como hombre de bien]], [[con rectitud]] ἠνδραγαθηκότων ἡμῶν habiéndonos portado muy bien</i>, <i>PTeb</i>.786.4 (III a.C.), cf. <i>BGU</i> 1205.13 (I a.C.), <i>POxy</i>.291.8 (I d.C.), <i>SEG</i> 22.507 (Quíos I d.C.).<br /><b class="num">3</b> imperat. ἀνδραγάθησον [[por favor]], <i>POxy</i>.3011.10 (III d.C.). | |||
}} | }} |
Revision as of 12:08, 21 August 2017
English (LSJ)
pf.
A ἠνδραγάθηκα D.S.11.25: aor. -ησα Plb.6.39.2: (ἀνήρ, ἀγαθός):—later form of ἀνδραγαθίζομαι, behave in a manly, upright manner, Id.1.45.3, al., SIG785.14 (Chios), BGU1207.11 (i B.C.), Onos.34.2:—Pass., ἠνδραγαθημένα, opp. ἡμαρτημένα, Plu.Fab. 20.
German (Pape)
[Seite 216] braver Mann sein, tapfer sein, Polyb. 14, 5; sonst oft im aor. I., z. B. 3, 71; ebenso Dion. Hal. 7, 6 und Plut., der τὰ ἠνδραγαθημένα. brave Thaten, den ἡμαρτημένα entgegensetzt; ἠνδραγαθηκέναι Aesop. 14.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνδρᾰγᾰθέω: μέλλ. -ήσω Διόδ. Σ.: πρκμ. ἠνδραγάθηκα ὁ αὐτ.: ἀόρ. -ησα Πολύβ. (ἀνὴρ-ἀγαθός): - μεταγεν. τύπος τοῦ ἀνδραγαθίζομαι Πολύβ. 1. 45, 3, καὶ ἀλλ., Συλλ. Ἐπιγρ. 2222. 14: - Παθ., ἠνδραγαθημένα ἐν ἀντιθ. πρὸς τὸ ἡμαρτημένα Πλουτ. Φάβ. 20.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
ao. ἠνδραγάθησα;
agir en homme de bien ou de cœur.
Étymologie: ἀνήρ, ἀγαθός.
Spanish (DGE)
1 en cont. milit. y políticos realizar hazañas gloriosas, comportarse valerosamente c. ac. de conten. ὅσα τε πολεμῶν κατὰ τὴν ἐμὴν ... συμμαχίαν ἠνδραγάθησε I.AI 2.214, τοῖς ἀνδραγαθοῦσιν ... μεγάλας ἐδίδου δωρέας Polyaen.8.24.5, καὶ πολλὰ παρὰ τῇ πατρίδι ἠνδραγαθηκότος Sardis 8.103, en v. med. mismo sent. ὅτι ἔδοξέ τι καθ' ἑαυτὸν ἠνδραγαθῆσθαι D.C.49.21.1
•c. ὑπέρ y gen. τοῖς ὑπὲρ τοῦ Ιουδαϊσμοῦ φιλοτίμως ἀνδραγαθήσασιν LXX 2Ma.2.21
•abs. Plb.1.45.3, 6.39.2, D.S.11.25, LXX 1Ma.5.61, Plu.2.221b, part. pas. subst. τὰ ἠνδραγαθημένα comportamiento valeroso Plu.Fab.20.
2 en gener. abs. comportarse como hombre de bien, con rectitud ἠνδραγαθηκότων ἡμῶν habiéndonos portado muy bien, PTeb.786.4 (III a.C.), cf. BGU 1205.13 (I a.C.), POxy.291.8 (I d.C.), SEG 22.507 (Quíos I d.C.).
3 imperat. ἀνδραγάθησον por favor, POxy.3011.10 (III d.C.).