διαφύω: Difference between revisions
(Bailly1_2) |
(big3_11) |
||
| Line 4: | Line 4: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<i>seul. aux formes suiv. : prés. Moy.</i> διαφύομαι, <i>ao.2</i> διέφυν, <i>pf.</i> διαπέφυκα;<br /><b>1</b> ([[διά]] marquant séparation, avec idée de temps) s’écouler dans l’intervalle : [[χρόνος]] διέφυ HDT il s’écoula du temps dans l’intervalle;<br /><b>2</b> ([[διά]] à travers) <i>au pf</i>., avoir poussé au milieu de, être attaché à : δ. τῆς τυραννίδος PLUT s’enraciner au pouvoir absolu, s’établir et se maintenir roi absolu.<br />'''Étymologie:''' [[διά]], [[φύω]]. | |btext=<i>seul. aux formes suiv. : prés. Moy.</i> διαφύομαι, <i>ao.2</i> διέφυν, <i>pf.</i> διαπέφυκα;<br /><b>1</b> ([[διά]] marquant séparation, avec idée de temps) s’écouler dans l’intervalle : [[χρόνος]] διέφυ HDT il s’écoula du temps dans l’intervalle;<br /><b>2</b> ([[διά]] à travers) <i>au pf</i>., avoir poussé au milieu de, être attaché à : δ. τῆς τυραννίδος PLUT s’enraciner au pouvoir absolu, s’établir et se maintenir roi absolu.<br />'''Étymologie:''' [[διά]], [[φύω]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=<b class="num">• Prosodia:</b> [-ῠ- en pres. e impf., pero -ῡ- Eratosth.8]<br /><br /><b class="num">• Morfología:</b> [tema de pres. y fut. sólo en v. med.-pas; aor. rad. atem. διέφυ Emp.B 17.17, Hdt.1.61]<br /><b class="num">I</b> sobre [[διά]] separativo [[disociarse]], [[separarse]] διαφύντος ἑνὸς πλέον' ἐκτελέθουσι Emp.B 17.10, cf. l.c., de una vena διαπέφυκε τοῦ ἀγκῶνος [[ἑκατέρωθεν]] Hp.<i>Oss</i>.12, διαφῦσαι· διελεῖν Hsch.<br /><b class="num">•</b>en perf., fig. [[ser distinto]] διαπέφυκε δὲ ἀπ' ἀλλήλων τὰ παλαίσματα Philostr.<i>Im</i>.2.32.<br /><b class="num">II</b> sobre [[διά]] ‘en medio de’<br /><b class="num">1</b> [[crecer en medio]] λεπτὸν ὑμένα ἔχουσι διαπεφυκότα Arist.<i>Fr</i>.335, cf. Thphr.<i>CP</i> 3.7.9, ὀρεινὴ ῥάχις διὰ τοῦ μήκους ὅλου τῆς Ἰταλίας διαπεφυκυῖα Str.2.5.28, βαθὺς διαφύεται [[αὐλών]] Eratosth.l.c.<br /><b class="num">•</b>bot. [[germinar]] las semillas τῶν τευτλίων ἔνιά φασιν ... διαφύεσθαι καὶ διαβλαστάνειν Thphr.<i>CP</i> 2.17.7, cf. <i>HP</i> 3.17.2<br /><b class="num">•</b>del tiempo [[ponerse por medio]], [[pasar]] χρόνος διέφυ καὶ πάντα σφι ἐξήρτυτο Hdt.l.c.<br /><b class="num">•</b>fig., en v. med. [[penetrar]], [[integrarse]] c. gen. τουτὶ γὰρ καὶ τῆς σῆς ποιήσεως διαφύσεσθαι pues esto penetrará tu poesía</i> Philostr.Iun.<i>Im</i>.13.2.<br /><b class="num">2</b> fig., en perf. y c. compl. en gen. [[estar enraizado, afianzado, consolidado]] διεπεφύκει τῆς τυραννίδος Plu.<i>Dio</i> 12, γένος, ἐξηρτημένον ἀρχῆς μιᾶς καὶ ... κοινωνίαν διαπεφυκυῖαν ἀναφερούσης la familia es una dependiendo de un único origen ... que conlleva una comunidad consolidada</i> Plu.2.559d<br /><b class="num">•</b>[[estar familiarizado]], [[conocer bien]] ἄνδρα πάσης ἀστρολογίας διαπεφυκότα D.C.55.11.1, cf. 46.17.7<br /><b class="num">•</b>[[estar asentado]] de los veteranos de Sila διαπεφυκότες μὲν ὅλης τῆς Ἰταλίας Plu.<i>Cic</i>.14.2.<br /><b class="num">3</b> en v. med. [[pasar a]], [[unirse a]] πρὸς τὸ συγγενές Gr.Nyss.M.44.104C. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:24, 21 August 2017
German (Pape)
[Seite 612] (s. φύω); nur διαφύομαι, διέφυν, διαπέφυκα; 1) durchwachsen, vom Auskeimen, Theophr. – 2) dazwischen wachsen, Theophr.; überir., χρόνος διέφυ, Zeit verging dazwischen, Her. 1, 61. – 3) aus einander wachsen, verschieden werden, Empedocl. 35 διέφυ πλέον' ἐξ ἑνὸς εἶναι; vgl. 38. 42. Dah. διαπέφυκε ἀλλήλων, von Natur unterschieden sein, von einander, Philostr. imag. 2, 33; aber auch = mit etwas verwachsen sein, fest daran hangen; τῆς τυραννίδος Plut. Dion. 12; einer Sache kundig sein, τινός, D. Cass. 55, 11 u. öfter.
French (Bailly abrégé)
seul. aux formes suiv. : prés. Moy. διαφύομαι, ao.2 διέφυν, pf. διαπέφυκα;
1 (διά marquant séparation, avec idée de temps) s’écouler dans l’intervalle : χρόνος διέφυ HDT il s’écoula du temps dans l’intervalle;
2 (διά à travers) au pf., avoir poussé au milieu de, être attaché à : δ. τῆς τυραννίδος PLUT s’enraciner au pouvoir absolu, s’établir et se maintenir roi absolu.
Étymologie: διά, φύω.
Spanish (DGE)
• Prosodia: [-ῠ- en pres. e impf., pero -ῡ- Eratosth.8]
• Morfología: [tema de pres. y fut. sólo en v. med.-pas; aor. rad. atem. διέφυ Emp.B 17.17, Hdt.1.61]
I sobre διά separativo disociarse, separarse διαφύντος ἑνὸς πλέον' ἐκτελέθουσι Emp.B 17.10, cf. l.c., de una vena διαπέφυκε τοῦ ἀγκῶνος ἑκατέρωθεν Hp.Oss.12, διαφῦσαι· διελεῖν Hsch.
•en perf., fig. ser distinto διαπέφυκε δὲ ἀπ' ἀλλήλων τὰ παλαίσματα Philostr.Im.2.32.
II sobre διά ‘en medio de’
1 crecer en medio λεπτὸν ὑμένα ἔχουσι διαπεφυκότα Arist.Fr.335, cf. Thphr.CP 3.7.9, ὀρεινὴ ῥάχις διὰ τοῦ μήκους ὅλου τῆς Ἰταλίας διαπεφυκυῖα Str.2.5.28, βαθὺς διαφύεται αὐλών Eratosth.l.c.
•bot. germinar las semillas τῶν τευτλίων ἔνιά φασιν ... διαφύεσθαι καὶ διαβλαστάνειν Thphr.CP 2.17.7, cf. HP 3.17.2
•del tiempo ponerse por medio, pasar χρόνος διέφυ καὶ πάντα σφι ἐξήρτυτο Hdt.l.c.
•fig., en v. med. penetrar, integrarse c. gen. τουτὶ γὰρ καὶ τῆς σῆς ποιήσεως διαφύσεσθαι pues esto penetrará tu poesía Philostr.Iun.Im.13.2.
2 fig., en perf. y c. compl. en gen. estar enraizado, afianzado, consolidado διεπεφύκει τῆς τυραννίδος Plu.Dio 12, γένος, ἐξηρτημένον ἀρχῆς μιᾶς καὶ ... κοινωνίαν διαπεφυκυῖαν ἀναφερούσης la familia es una dependiendo de un único origen ... que conlleva una comunidad consolidada Plu.2.559d
•estar familiarizado, conocer bien ἄνδρα πάσης ἀστρολογίας διαπεφυκότα D.C.55.11.1, cf. 46.17.7
•estar asentado de los veteranos de Sila διαπεφυκότες μὲν ὅλης τῆς Ἰταλίας Plu.Cic.14.2.
3 en v. med. pasar a, unirse a πρὸς τὸ συγγενές Gr.Nyss.M.44.104C.
