δοχμός: Difference between revisions
καὶ ποταμοὺς τινας διαβάντες ἐν μεγίστῃ παρεγινόμεθα κώμῃ → and having crossed some rivers we reached a very large village
(Bailly1_2) |
(big3_12) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ή <i>ou</i> ός, όν :<br />qui est <i>ou</i> vient de côté, oblique.<br />'''Étymologie:''' DELG étym. peu claire. | |btext=ή <i>ou</i> ός, όν :<br />qui est <i>ou</i> vient de côté, oblique.<br />'''Étymologie:''' DELG étym. peu claire. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-όν<br /><b class="num">1</b> [[oblicuo]], [[transversal]] de pers. y anim. en uso pred. [[oblicuo]], [[de costado]] c. verb. de mov. δοχμώ τ' ἀΐσσοντε de jabalíes corriendo ambos en sentido oblicuo</i>, <i>Il</i>.12.148, δ. ἀπὸ προβολῆς κλινθείς Amico en el combate con Polideuces descuidando la guardia con un movimiento oblicuo</i> Theoc.22.120, δ. ἀνακρούων θηρὸς πάτον Nic.<i>Th</i>.479, δ. ὑποστάς colocándose firme de lado</i> ante la embestida de una fiera, Opp.<i>H</i>.2.353<br /><b class="num">•</b>neutr. como adv. δοχμὸν ἐλαύνων de la dirección de un camino, Opp.<i>C</i>.1.485<br /><b class="num">•</b>medic., ref. la matriz [[desviada]] Hp.<i>Mul</i>.2.141.<br /><b class="num">2</b> métr. [[docmiaco]] συζυγία Sch.Ar.<i>Ach</i>.284a.<br /><br /><b class="num">• Etimología:</b> Si se rel. c. ai. <i>jihmá</i>- ‘oblicuo’, hay que aceptar: a) que [[δοχμός]] < *δαχμός < *<i>dHkh-m</i>- por asim., y b) que en ai. *<i>dHkh-m</i>- > *<i>dižhm</i>- > *<i>žižhm</i>- por asim. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:26, 21 August 2017
English (LSJ)
όν (Delph. ά, όν, v. infr.),
A = δόχμιος 1, δοχμὼ ἀΐσσοντε rushing on slantwise, Il.12.148; δοχμοὶ μῆτραι lying obliquely, Hp.Mul. 2.141; δ. ἀπὸ προβολῆς κλινθείς Theoc.22.120; δ. ἀνακρούων θηρὸς πάτον Nic.Th.479; ἁ ὁδὸς ἁ δοχμά the cross-road, Klio 16.170 (Delph., ii B. C.). II = δόχμιος 11, συζυγία Sch.Ar.Ach.283.
German (Pape)
[Seite 663] = δόχμιος; Homer einmal, Iliad. 12, 148 δοχμὼ ἀίσσοντε, von der Seite her anstürmend, s. über den Accent Scholl. Herodian. u. vgl. δόχμιος u. ἀποδοχμόω; – Hippocr. u. Sp., wie Opp. H. 2, 353; Nic. Th. 478; δοχμά, adv., 294.
Greek (Liddell-Scott)
δοχμός: -όν, = δόχμιος, δοχμὼ ἀΐσσοντε, ὁρμῶντες πλαγίως, Ἰλ. Μ. 148· δοχμοὶ μῆτραι, κείμεναι πλαγίως, Ἱππ. 655. 19· οὐδ. πληθ. ὡς ἐπίρρ., Νίκ. Θ. 479.
French (Bailly abrégé)
ή ou ός, όν :
qui est ou vient de côté, oblique.
Étymologie: DELG étym. peu claire.
Spanish (DGE)
-όν
1 oblicuo, transversal de pers. y anim. en uso pred. oblicuo, de costado c. verb. de mov. δοχμώ τ' ἀΐσσοντε de jabalíes corriendo ambos en sentido oblicuo, Il.12.148, δ. ἀπὸ προβολῆς κλινθείς Amico en el combate con Polideuces descuidando la guardia con un movimiento oblicuo Theoc.22.120, δ. ἀνακρούων θηρὸς πάτον Nic.Th.479, δ. ὑποστάς colocándose firme de lado ante la embestida de una fiera, Opp.H.2.353
•neutr. como adv. δοχμὸν ἐλαύνων de la dirección de un camino, Opp.C.1.485
•medic., ref. la matriz desviada Hp.Mul.2.141.
2 métr. docmiaco συζυγία Sch.Ar.Ach.284a.
• Etimología: Si se rel. c. ai. jihmá- ‘oblicuo’, hay que aceptar: a) que δοχμός < *δαχμός < *dHkh-m- por asim., y b) que en ai. *dHkh-m- > *dižhm- > *žižhm- por asim.
