δωδεκέτης: Difference between revisions
μή μοι θεοὺς καλοῦσα βουλεύου κακῶς· πειθαρχία γάρ ἐστι τῆς εὐπραξίας μήτηρ, γυνὴ Σωτῆρος· ὦδ᾽ ἔχει λόγος → When you invoke the gods, do not be ill-advised. For Obedience is the mother of Success, wife of Salvation—as the saying goes.
(Bailly1_2) |
(big3_12) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ου;<br /><i>adj. m.</i><br />âgé de douze ans.<br />'''Étymologie:''' [[δώδεκα]], [[ἔτος]]. | |btext=ου;<br /><i>adj. m.</i><br />âgé de douze ans.<br />'''Étymologie:''' [[δώδεκα]], [[ἔτος]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ες<br /><br /><b class="num">• Alolema(s):</b> δωδεχ- <i>IG</i> 4.51 (Egina II/I a.C.), <i>IUrb.Rom</i>.1700.13 (II d.C.), <i>INikaia</i> 1591.3 (III/IV d.C.); δυωδεχ- <i>IG</i> 10(2).1.368 (II d.C.)<br /><b class="num">1</b> [[de doce años de edad]] Θεόδωρος <i>CEG</i> 709.5 (Halicarnaso IV a.C.), Βρεισηΐς <i>IG</i> 12(8).446 (Tasos I a.C.), cf. <i>INikaia</i> l.c., παῖς Call.<i>Epigr</i>.19, <i>IG</i> 4.51 (Egina II/I a.C.), <i>IG</i> 10(2).1.368 (Tesalónica II d.C.)<br /><b class="num">•</b>en uso pred. [[a los doce años de edad]] δ. Μοιρῶν οἶμον ἀμειβόμενος <i>IUrb.Rom</i>.1337 (I/II d.C.), δ. ἔθανον <i>IG</i> 10(2).1.565 (III d.C.), cf. Plu.<i>Aem</i>.35, δ. ... ὑπὸ χθόνα ... κεῖμαι <i>IKyzikos</i> 538.3 (II d.C.), en cont. no funerar. δ. ἦλθον Ῥώμην <i>IUrb.Rom</i>.1165.6 (II d.C.), δωδεχέτην ἔλαβον la tomé por esposa cuando tenía doce años</i>, <i>IUrb.Rom</i>.l.c., cf. [[δωδεκαετής]].<br /><b class="num">2</b> adv. -ῶς [[durante doce años]] ὁ Ἡρακλῆς τῷ Εὐρυσθεῖ δ. λατρεύων Tz.<i>H</i>.5.111. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:27, 21 August 2017
English (LSJ)
ου, or δωδεκ-ετής, οῦ, ὁ,
A twelve years old, Call.Epigr.21 (δωδεκένη Meineke), Plu.Aem.35:—in form δωδεχέτης, IG4.51 (Aegina), Annuario 4/5.467 (Halic., iv B.C.):—fem. δωδεκ-έτις, ιδος, AP11.70 (Leon.).
German (Pape)
[Seite 694] ὁ, zwölfjährig; Plut. Aemil. 35; Callim. 58 (VII, 453); Strat. 4 (XII, 4) auch δωδεκέτους im gen.
Greek (Liddell-Scott)
δωδεκέτης: ἢ -ετής, ὁ, δώδεκα ἐτῶν τὴν ἡλικίαν, Καλλ. Ἐπ. 20, Πλούτ. Αἰμιλ. 35· - θηλ. -έτις, ιδος, Ἀνθ. Π. 11. 70· ἴδε δεκαετής.
French (Bailly abrégé)
ου;
adj. m.
âgé de douze ans.
Étymologie: δώδεκα, ἔτος.
Spanish (DGE)
-ες
• Alolema(s): δωδεχ- IG 4.51 (Egina II/I a.C.), IUrb.Rom.1700.13 (II d.C.), INikaia 1591.3 (III/IV d.C.); δυωδεχ- IG 10(2).1.368 (II d.C.)
1 de doce años de edad Θεόδωρος CEG 709.5 (Halicarnaso IV a.C.), Βρεισηΐς IG 12(8).446 (Tasos I a.C.), cf. INikaia l.c., παῖς Call.Epigr.19, IG 4.51 (Egina II/I a.C.), IG 10(2).1.368 (Tesalónica II d.C.)
•en uso pred. a los doce años de edad δ. Μοιρῶν οἶμον ἀμειβόμενος IUrb.Rom.1337 (I/II d.C.), δ. ἔθανον IG 10(2).1.565 (III d.C.), cf. Plu.Aem.35, δ. ... ὑπὸ χθόνα ... κεῖμαι IKyzikos 538.3 (II d.C.), en cont. no funerar. δ. ἦλθον Ῥώμην IUrb.Rom.1165.6 (II d.C.), δωδεχέτην ἔλαβον la tomé por esposa cuando tenía doce años, IUrb.Rom.l.c., cf. δωδεκαετής.
2 adv. -ῶς durante doce años ὁ Ἡρακλῆς τῷ Εὐρυσθεῖ δ. λατρεύων Tz.H.5.111.
