εἰρωνικός: Difference between revisions
Ξένῳ μάλιστα συμφέρει τὸ σωφρονεῖν → Bene se modeste gerere peregrinum decet → Den größten Nutzen bringt dem Gast Bescheidenheit
(Bailly1_2) |
(big3_13) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ή, όν :<br />qui fait l’ignorant ; τὸ εἰρωνικόν l’ignorance feinte, la dissimulation.<br />'''Étymologie:''' [[εἴρων]]. | |btext=ή, όν :<br />qui fait l’ignorant ; τὸ εἰρωνικόν l’ignorance feinte, la dissimulation.<br />'''Étymologie:''' [[εἴρων]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ή, -όν<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[que actúa con simulación o falsedad]], [[simulador]] εἰ. μιμητής de los sofistas, Pl.<i>Sph</i>.268a, cf. <i>Lg</i>.908e<br /><b class="num">•</b>subst. τὸ εἰ. [[modestia]] fingida, en sent. posit. σχεδ[ὸν] δὲ καὶ πᾶν τὸ εἰ. μεγαλοπρεπές ret. en <i>POxy</i>.410.122.<br /><b class="num">2</b> [[irónico]] τὸ τῆς ... φιλοσοφίας ἦθος οὐ κοινὸν οὐδὲ εἰρωνικόν de Dion de Prusa, Philostr.<i>VS</i> 487, ἔπαινος Sch.Er.<i>Il</i>.5.277, cf. 7.189-190<br /><b class="num">•</b>neutr. como adv. [[irónicamente]] γελάσας οὖν εἰρωνικόν ... εἶπεν Hld.3.7.2, cf. 10.14.6<br /><b class="num">•</b>[[burlón]] εἰρωνικοῖς τοῖς νεύμασιν Hld.10.31.4, τὸ βωμολοχικὸν καὶ εἰρωνικόν (ἦθος) del mono, Adam.2.2.<br /><b class="num">II</b> adv. -ῶς<br /><b class="num">1</b> [[con disimulo]], [[haciéndose el inocente]] οἵαν πρόφασιν καθῆκεν, ὡς εἰ. Ar.<i>V</i>.174.<br /><b class="num">2</b> [[irónicamente]], [[con ironía]] rayana en la burla μάλ' εἰ. ... ἔλεξεν ref. a Sócrates, Pl.<i>Smp</i>.218d, cf. Aesop.250.3, Anon.Hier.<i>Luc</i>.31.81, γελάσας πάνυ εἰ. D.Chr.15.10, cf. 53.5, Dam.<i>in Phlb</i>.23. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:27, 21 August 2017
English (LSJ)
ή, όν,
A dissembling: hence, hollow, insincere, Pl.Sph. 268a; τὸ εἰ. εἶδος Id.Lg.908e; εἰρωνικόν τι ὑπομειδιάσας Hld.10.14. Adv. -κῶς mockingly, Ar.V.174, Pl.Smp.218d, etc.
German (Pape)
[Seite 736] ironisch; μιμητής Plat. Soph. 268 a; τὸ εἰρωνικόν, Heuchelei, Legg. X, 908 e. – Adv., Ar. Vesp. 174; λέγειν, Plat. Conv. 218 d u. öfter.
Greek (Liddell-Scott)
εἰρωνικός: -ή, -όν, προσποιούμενος, ὑποκρινόμενος, Πλάτ. Σοφ. 268Α· τὸ εἰρωνικὸν = εἰρωνεία, ὁ αὐτ. Νόμ. 908Ε. ― Ἐπίρρ. -κῶς Ἀριστοφ. Σφ. 174, Πλάτ. Συμπ. 218D, κτλ.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
qui fait l’ignorant ; τὸ εἰρωνικόν l’ignorance feinte, la dissimulation.
Étymologie: εἴρων.
Spanish (DGE)
-ή, -όν
I 1que actúa con simulación o falsedad, simulador εἰ. μιμητής de los sofistas, Pl.Sph.268a, cf. Lg.908e
•subst. τὸ εἰ. modestia fingida, en sent. posit. σχεδ[ὸν] δὲ καὶ πᾶν τὸ εἰ. μεγαλοπρεπές ret. en POxy.410.122.
2 irónico τὸ τῆς ... φιλοσοφίας ἦθος οὐ κοινὸν οὐδὲ εἰρωνικόν de Dion de Prusa, Philostr.VS 487, ἔπαινος Sch.Er.Il.5.277, cf. 7.189-190
•neutr. como adv. irónicamente γελάσας οὖν εἰρωνικόν ... εἶπεν Hld.3.7.2, cf. 10.14.6
•burlón εἰρωνικοῖς τοῖς νεύμασιν Hld.10.31.4, τὸ βωμολοχικὸν καὶ εἰρωνικόν (ἦθος) del mono, Adam.2.2.
II adv. -ῶς
1 con disimulo, haciéndose el inocente οἵαν πρόφασιν καθῆκεν, ὡς εἰ. Ar.V.174.
2 irónicamente, con ironía rayana en la burla μάλ' εἰ. ... ἔλεξεν ref. a Sócrates, Pl.Smp.218d, cf. Aesop.250.3, Anon.Hier.Luc.31.81, γελάσας πάνυ εἰ. D.Chr.15.10, cf. 53.5, Dam.in Phlb.23.
