εὐέστιος

English (LSJ)

ον, (εὐεστώ)

   A prosperous, of Delos, Call.Del.325; γῆρας Id.Epigr. in Berl.Sitzb.1912.548.

German (Pape)

[Seite 1066] mit schönem Heerde, schön zu bewohnen, Callim. Del. 325.

Greek (Liddell-Scott)

εὐέστιος: -ον, ἐπὶ τῆς Δήλου, ἡ οὖσα ἐν καλῇ θέσει, ἡ κατέχουσα καλὴν θέσιν μεταξὺ τῶν νήσων, Καλλ. εἰς Δῆλ. 325.

Greek Monolingual

εὐέστιος, -ον (Α) ευεστώ
αυτός που ακμάζει, που ευημερεί.