μάτιον
Δυσαμένη δὲ κάρηνα βαθυκνήμιδος ἐρίπνης / Δελφικὸν ἄντρον ἔναιε φόβῳ λυσσώδεος Ἰνοῦς (Nonnus, Dionysiaca 9.273f.) → Having descended from the top of a deep-greaved cliff, she dwelt in a cave in Delphi, because of her fear of raving/raging Ino.
English (LSJ)
τό, Egyptian measure of capacity, Arch.Pap.5.178 No.32, Ostr.296 (ii A.D.), al., PTeb.314.18 (ii A.D.), PLond.5.1906 (vi A.D.), prob. in PAmh.2.130.5 (i A.D.); hence ματιαῖον
A μέτρον Sammelb. 4683.6.
German (Pape)
[Seite 101] τό, ein kleines Maaß, nach Schol. Ar. Nub. 451.
French (Bailly abrégé)
1ου (τό) :
broutille, bagatelle, vétille.
Étymologie: DELG - μάτη ?
2ου (τό) :
mesure de capacité en Égypte (pap. 2ᵉ-3ᵉ siècles).
Étymologie: DELG -.
Greek Monolingual
μάτιον, τὸ (ΑM, Μ και μάττιν και μάτιν)
αιγυπτιακό μέτρο χωρητικότητας.
[ΕΤΥΜΟΛ. Λ. αιγυπτιακής προέλευσης].
Frisk Etymological English
Grammatical information: n.
Meaning: Egypt. measure of capacity (pap. II-III c. after).
Origin: XX [etym. unknown]
Etymology: Unknown.
