πάγκαλος
ἔστιν οὖν τραγῳδία μίμησις πράξεως σπουδαίας καὶ τελείας μέγεθος ἐχούσης, ἡδυσμένῳ λόγῳ χωρὶς ἑκάστου τῶν εἰδῶν ἐν τοῖς μορίοις, δρώντων καὶ οὐ δι' ἀπαγγελίας, δι' ἐλέου καὶ φόβου περαίνουσα τὴν τῶν τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν → Tragedy is, then, a representation of an action that is heroic and complete and of a certain magnitude—by means of language enriched with all kinds of ornament, each used separately in the different parts of the play: it represents men in action and does not use narrative, and through pity and fear it effects relief to these and similar emotions.
English (LSJ)
η, ον,
A all or very beautiful, good, or right, Ar.Pl.1018, Pl.Smp.204c, Phdr.276e, Lg.722c, Min.319c; π. ᾠά Theopomp. Com.9, etc. Adv. -λως Hp.Art.70, E.Fr.285.7; π. ἔχειν Pl.Phdr.230c; π. ἐναντιοῦσθαι, θορυβεῖν, Id.Ap.31d, Euthd.303b, cf. Cra.396a, Euthphr.7a.
German (Pape)
[Seite 435] auch fem. παγκάλη, Plat. (in VLL., bes. bemerkt), ganz, durchaus schön; τάς τε χεῖρας παγκάλους ἔχειν μ' ἔφη, Ar. Plut. 1018; θεῖα καὶ πάγκαλα ἀγάλματα, Plat. Conv. 216 e, öfter; παγκάλη ἀνάπαυλα, Legg. IV, 722 c; παιδιά, Phaedr. 276 d; ἵπποι, Hipp. mai. 288 c. – Sp. auch im superlat. παγκάλλιστος. – Adv. παγκάλως, ἔχειν Plat. Phaedr. 230 c, λέγειν Rep. I, 331 e, öfter, wie Sp.
Greek (Liddell-Scott)
πάγκᾰλος: -ον, Ἀριστοφ. Πλ. 1018, ἀλλὰ η, ον, Πλάτ. Φαῖδρ. 276Ε, Νόμ. 722C· ― ὡραιότατος, κάλλιστος, εὐγενέστατος, Ἀριστοφ. ἔνθ’ ἀνωτ., Πλάτ. Συμπ. 204C, 216E, κ. ἀλλ.· ᾠὰ πάγκαλα Θεόπομπ. Κωμικ. ἐν «Εἰρήνῃ» 3. Ἐπίρρ., -λως, Ἱππ. π. Ἄρθρ. 833, Εὐρ. Ἀποσπ. 287. 7, Πλάτ. κτλ.· π. ἔχειν ὁ αὐτ. ἐν Φαίδρ. 230C.
French (Bailly abrégé)
η ou ος, ον :
tout à fait beau.
Étymologie: πᾶς, καλός.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α πάγκαλος, -ον, θηλ. και παγκάλη)
ο πιο ωραίος, ωραιότατος, κάλλιστος
αρχ.
ο πιο σωστός, ορθότατος.
επίρρ...
παγκάλως (Α παγκάλως)
με πάγκαλο τρόπο, ωραιότατα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < παν- + καλός].
Greek Monotonic
πάγκᾰλος: -ον και -η, -ον, εντελώς όμορφος, καλός ή ευγενής, σε Αριστοφ., Πλάτ.· επίρρ. -λως, σε Πλάτ. κ.λπ.
