συμμάρπτω

English (LSJ)

   A seize or grasp together, συμμάρψας δόνακας μυρίκης τ' . . ὄζους Il.10.467; πᾶσαν γενεήν Orac. ap. Hdt.6.86.γ; σὺν δὲ δύω μάρψας Od.9.289, cf. E.Cyc.397.

German (Pape)

[Seite 980] (s. μάρπτω), mit, zugleich, zusammenfassen; συμμάρψας δόνακας, zusammenbrechen, Il. 10, 467; tmesis, σὺν δὲ δύω μάρψας, Od. 9, 289; danach Eur. Cycl. 396; Or. bei Her. 6, 86, 3.

Greek (Liddell-Scott)

συμμάρπτω: ἁρπάζω ἢ πιάνω ὁμοῦ, σπάνω, συμμάρψας δόνακας μυρίκης τ’... ὄζους, «συμμάρψας, συλλαβών, κλάσας» (Σχόλ.), Ἰλ. Κ. 467· πᾶσαν γενεὴν Χρησμ. παρ’ Ἡροδ. 6. 86, 3· σὺν δὲ δύω μάρψας, «ἁρπάσας, συλλαβών» (Σχόλ.), Ὀδ. Ι. 289, πρβλ. Εὐρ. Κύκλ. 397.

French (Bailly abrégé)

1 saisir avec ou ensemble;
2 briser ensemble.
Étymologie: σύν, μάρπτω.

English (Autenrieth)

aor. part. συμμάρψᾶς: seize or grasp together, in order to break off, Il. 10.467†.

Greek Monolingual

Α
αρπάζω και τσακίζω κάτι μαζί με κάτι άλλο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < συν- + μάρπτω «αρπάζω, χτυπώ»].

Greek Monolingual

Α
αρπάζω και τσακίζω κάτι μαζί με κάτι άλλο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < συν- + μάρπτω «αρπάζω, χτυπώ»].

Greek Monotonic

συμμάρπτω: μέλ. —ψω, αρπάζω, γραπώνω, πιάνω πολλά μαζί, σε Όμηρ.