θεογεννής

Θεῶν ὄνειδος τοὺς κακοὺς εὐδαιμονεῖν → Crimen deorum est improbi felicitas → Ein Vorwurf an die Götter ist der Schurken Glück

Menander, Monostichoi, 255

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: θεογεννής	Medium diacritics: θεογεννής	Low diacritics: θεογεννής	Capitals: ΘΕΟΓΕΝΝΗΣ
Transliteration A: theogennḗs	Transliteration B: theogennēs	Transliteration C: theogennis	Beta Code: qeogennh/s

English (LSJ)

ές,

A begotten of a god, S. Ant.834 (anap.).

[Seite 1195] ές, göttliches Geschlechtes, Niobe, Soph. Ant. 834.

θεογεννής: -ές, γεγεννημένος ἐκ θεοῦ, θείου γένους ὤν, Νιόβη Σοφ. Ἀντ. 834.

ής, ές :
engendré par un dieu.
Étymologie: θεός, γεννάω.

θεογεννής: -ές (γεννάω), αυτός που δημιουργήθηκε από θεό, σε Σοφ.

θεογεννής: рожденный богами, божественного происхождения (ξένα Φρυγία, т. е. Νιόβη Soph.).