δοίδυξ
ἐξ ὀνύχων λέοντα τεκμαίρεσθαι → judge by the claws, judge by a slight but characteristic mark, small traits give the clue to the character of a person, deduce something from a small indication, identify a lion from its claws
German (Pape)
[Seite 651] (falsch δοῖδυξ), υκος, ὁ, die Mörserkeule; σμικρὸς καὶ στρογγύλος, Ar. Equ. 979 Pl. 711; bei B. A. 239 τριβεύς erkl.; Poll. 10, 104.
Greek (Liddell-Scott)
δοίδυξ: -ῡκος, ὁ, «γουδοχέρι», Ἀριστοφ. Ἱππ. 984, κτλ.
French (Bailly abrégé)
υκος (ὁ) :
pilon.
Étymologie: DELG t. techn. et familier, sans étym.
Greek Monolingual
δοῑδυξ (-υκος), ο (Α)
γουδοχέρι, αλετρίβανος.
[ΕΤΥΜΟΛ. Λέξη της καθημερινής γλώσσας με εκφραστικό αναδιπλασιασμό της οποίας η ετυμολ. είναι άγνωστη].
Russian (Dvoretsky)
δοίδυξ: ῡκος ὁ пест Arph.
Frisk Etymological English
-υκος
Grammatical information: m.
Meaning: pestle (Ar.).
Compounds: As first member in δοιδυκο-ποιός (Plu.) and in parodizing δοιδυκο-φόβα (Luc.)
Derivatives: Denomin. διαδοιδυκίζω clench the fist as a p. (Com. Adesp.), ἀναδοιδυκίζειν ἀναταράσσειν H. (EM).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: No etymology. The suffix -υκ- is typical of Pre-Greek (Beekes, Pre-Greek s.v.). o < α before υ in the next syllable.
Frisk Etymology German
δοίδυξ: -υκος
{doíduks}
Grammar: m.
Meaning: Mörserkeule (Ar., Gal. u. a.).
Derivative: Als Vorderglied in δοιδυκοποιός (Plu.) und in dem parodierenden δοιδυκοφόβα (Luk.). Denominative Verba διαδοιδυκίζω die Faust wie eine Mörserkeule ballen (Kom. Adesp.), ἀναδοιδυκίζειν· ἀναταράσσειν H. (EM).
Etymology : Reduplizierte Bildung ohne Etymologie.
Page 1,404
