temper
From LSJ
Οὐ δεῖ σε χαίρειν τοῖς δεδυστυχηκόσι → Nicht freut man über den sich, der im Unglück ist → Kein Mensch legt Hand an den an, der im Unglück ist
English > Greek (Woodhouse)
substantive
P. and V. τρόπος, ὁ, or pl., ἦθος, τό, φύσις, ἡ.
mood: P. and V. ὀργή, ἡ, or pl.
good temper: P. εὐκολία, ἡ.
good tempered, adj.: Ar. and P. εὔκολος
bad temper: Ar. and P. δυσκολία.
bad tempered: P. and V. δύσκολος.
verb transitive
blend: P. and V. κεραννύναι, συγκεραννύναι.
temper metal: P. βάπτειν (cf. Soph., Ajax 651).
mitigate P. and V. ἐπικουφίζειν; see mitigate.
tempered by fire (of iron): V. ὀπτὸς ἐκ πυρός (Soph., Antigone 475).
