κοροκόσμιον
From LSJ
τὸ κακὸν δοκεῖν ποτ' ἐσθλὸν τῷδ' ἔμμεν' ὅτῳ φρένας θεὸς ἄγει πρὸς ἄταν → evil appears as good to him whose mind the god is leading to destruction (Sophocles, Antigone 622f.)
English (LSJ)
τό, A girl's toy or ornament, of masks placed at crossroads, AB102, cf. Sch.Theoc.2.110. II pupil of the eye, PLond. 1821.27.
Greek (Liddell-Scott)
κοροκόσμιον: τό, κορασίου παιγνίδιον ἢ κόσμημα, Κλήμ. Ἀλ. 51, Α. Β. 102.
Greek Monolingual
κοροκόσμιον, τὸ (Α)
1. παιχνίδι ή κόσμημα κοριτσιού
2. η κόρη του οφθαλμού.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κόρ-η + συνδετικό φωνήεν -ο- + κόσμ-ιον «στολίδι» (< κόσμος)].
