πολεμαρχέω
Πρόσεχε τῷ ὑποκειμένῳ ἢ τῇ ἐνεργείᾳ ἢ τῷ δόγματι ἢ τῷ σημαινομένῳ. → Look to the essence of a thing, whether it be a point of doctrine, of practice, or of interpretation.
English (LSJ)
A to be polemarch, Ἀθηναίων Hdt.6.109, cf. Cratin.458 (= Com.Adesp.51), X.HG5.2.25; Boeot. πολεμαρχίω IG7.4127 (Acraeph.), etc.
German (Pape)
[Seite 653] den Krieg anfangen, anführen, bes. πολέμαρχος sein; Her. 6, 109; Xen. Hell. 5, 2, 25; Pol. 4, 18, 4; Plut. Pelop. 7.
Greek (Liddell-Scott)
πολεμαρχέω: εἶμαι πολέμαρχος, Ἡρόδ. 6. 109, Ξεν. Ἑλλ. 5. 2, 25· ― Δωρ. πολεμαρχίω, Ἐπιγραφ. Δελφ. ἐν τῇ Συλλ. Ἐπιγρ. 1573-4.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
être polémarque.
Étymologie: πολέμαρχος.
Greek Monotonic
πολεμαρχέω: είμαι πολέμαρχος, σε Ηρόδ., Ξεν.
Russian (Dvoretsky)
πολεμαρχέω: исполнять обязанности полемарха, быть полемархом Her., Xen.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πολεμαρχέω [πολέμαρχος] Ion. inf. πολεμαρχέειν, polemarch zijn.
Middle Liddell
πολεμαρχέω,
to be Polemarch, Hdt., Xen. [from πολέμαρχος
