θεόπνοος
From LSJ
Ἡ γλῶσσα πολλοὺς εἰς ὄλεθρον ἤγαγεν → Multis hominibus lingua perniciem attulit → Die Zunge brachte viele ins Verderben schon
English (LSJ)
ον, contr. θεόπνους, ουν, = θεόπνευστος (inspired of God), θ. γενόμενος Corp.Herm. 1.30 ; θ. ὕδωρ Numen. ap. Porph. Antr. 10 ; πρόσωπον, of the Sphinx, Epigr.Gr. 1016.
German (Pape)
[Seite 1197] dasselbe, Porphyr. u. a. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
θεόπνοος: -ον, = τῷ προηγ., Πορφύρ. Ἄντρ. Νυμφ. 116∙ τὸ θεόπνουν, ἔμπνευσις, θεοπνευστία, ἐπιγραφ. ἐν τῇ Συλλ. Ἐπιγρ. (Προσθήκαις) 4700b.
