λίθεος
From LSJ
οὗτος μὲν ὁ πιθανώτερος τῶν λόγων εἴρηται, δεῖ δὲ καὶ τὸν ἧσσον πιθανόν, ἐπεί γε δὴ λέγεται, ῥηθῆναι → this is the most credible of the stories told; but I must relate the less credible tale also, since they tell it
English (LSJ)
α, ον, A = λίθινος, of stone, Il.23.202, Od.13.107.
German (Pape)
[Seite 44] dasselbe, βηλός, Il. 23, 202, ἱστοί, Od. 13, 107.
Greek (Liddell-Scott)
λίθεος: [ῐ], -α, -ον, = λίθινος, ἐκ λίθου, Ἰλ. Ψ. 202, Ὀδ. Ν. 107.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
de pierre.
Étymologie: λίθος.
English (Autenrieth)
of stone.
Greek Monolingual
λίθεος, -έα, -ον (Α) λίθος
λίθινος.
Greek Monotonic
λίθεος: [ῐ], -α, -ον, = λίθινος, φτιαγμένος από πέτρα, σε Όμηρ.
Russian (Dvoretsky)
λίθεος: (ῐ) каменный (βηλός, ἱστοί Hom.).
