φιλοπάρθενος
Δύο γὰρ, ἐπιστήμη τε καὶ δόξα, ὧν τὸ μὲν ἐπίστασθαι ποιέει, τὸ δὲ ἀγνοεῖν → Two different things are science and belief: the one brings knowledge, the other ignorance (Hippocrates)
English (LSJ)
φιλοπάρθενον,
A loving virgins, Ach.Tat.8.13, Nonn. D. 14.66, al.; as name of a horse, Mélanges Beyrouth 15.111 (Beyrout).
II loving virginity, Nonn. D. 2.122, al.
German (Pape)
[Seite 1283] Jungfrauen, den Jungfrauenstand liebend, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
φῐλοπάρθενος: -ον, ὁ ἀγαπῶν τὰς παρθένους θεός ἐστι φιλοπάρθενος, περὶ τοῦ Πανός, Ἀχιλλ. Τάτ. 8. 13, Νόνν. Διονυσ. 48, 430, κλπ. ΙΙ, ὁ φιλῶν τὴν παρθενίαν, παρθένος αὕτη καὶ φιλοπάρθενος Ἰω. Δαμασκ. τ. 2, σ. 881C.
Greek Monolingual
-ον, Α
1. αυτός που αγαπά τα νεαρά κορίτσια («θεός ἐστι φιλοπάρθενος», Αχιλλ.)
2. αυτός που αγαπά την παρθενική αγνότητα («παρθένος αὕτη καὶ φιλοπάρθενος», Δαμασκ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)- + παρθένος.
