θαλλία

English (LSJ)

ἡ,
A = κάππαρις, Dsc.2.173.
II foliage, leaf-buds or twigs, especially of the olive, Thphr. CP 5.1.3 (cod. Urb.), Ath.11.459, Dsc. 5.75 (v.l. in 2.70), Antyll. ap. Orib.10.23.20, Aët.6.29: pl., Theophrastus CP1.20.3 (θαλλίας cod. Urb., θαλείας vulg. as in 3.5.1 (sg.), Porph. Antr.33); in codd. sometimes θαλία, as Thphr. HP 2.2.12, 2.3.3, v.l. in CP 5.1.3; βάτου θαλία Sor.2.41.

Greek (Liddell-Scott)

θαλλία: ἡ, = κάππαρις, Διοσκ. 2. 204· ἀλλ’ ἐν Εὐπορίστοις (1. 187) τοῦ αὐτοῦ = θαλλίον.

Greek Monolingual

θαλλία, ἡ (Α) θαλλός
1. τρυφερός βλαστός
2. η κάπαρη.