ηρεμώ
From LSJ
γραμματική ἐστιν ἐμπειρία τῶν παρὰ ποιηταῖς τε καὶ συγγραφεῦσιν ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ λεγομένων → grammar is a practical knowledge of the usage of poets and writers of prose
Greek Monolingual
(I)
(Α ἠρεμῶ, -έω, δωρ. τ. ἀρεμῶ) ηρέμα
είμαι ήρεμος, ησυχάζω, γαληνεύω (α. «η θάλασσα ηρέμησε» β. «κινεῖται ἤ ἠρεμεῖ το πεφυκός», Αριστοτ.)
αρχ.
1. αναγνωρίζω απόφαση, συμμορφώνομαι
2. είμαι ακίνητος, παραμένω αμετάβλητος
3. αναχαιτίζω κάποιον από το να κάνει κάτι.
(II)
ἠρεμῶ, -όω (Μ) ηρέμα
ζω στη μοναξιά, ζω ως ερημίτης.
