ἀνέκφευκτος

Δίκαιος ἐὰν ᾖς, πανταχοῦ τῷ τρόπῳ χρήσῃ νόμῳ († λαληθήσῃ) → Si iustus es pro lege tibi mores erunt → Bist du gerecht, ist dein Charakter dir Gesetz (wirst du in aller Munde sein)

Menander, Monostichoi, 135

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: ἀνέκφευκτος	Medium diacritics: ἀνέκφευκτος	Low diacritics: ανέκφευκτος	Capitals: ΑΝΕΚΦΕΥΚΤΟΣ
Transliteration A: anékpheuktos	Transliteration B: anekpheuktos	Transliteration C: anekfefktos	Beta Code: a)ne/kfeuktos

English (LSJ)

ον, not to be escaped, inevitable, D.S.20.54, Plu.2.166e, Corn.ND13, Phld.Ir.p.79 W.

[Seite 221] unentrinnbar; akt., der nicht entfliehen kann, Plut. δοῦλος Superst. 4.

ος, ον :
qui ne peut s'échapper.
Étymologie: ἀ, ἐκφεύγω.

-ον
inevitable ἀνάγκαι D.S.20.54, δεσπότης Plu.2.166e, cf. Corn.ND 13, Phld.Ir.79, οὐ πᾶσιν ... ἀνέκφευκτα Phld.Sto.p.57.

ἀνέκφευκτος, -ον (Α)
ο ανίκανος να διαφύγει, εκείνος που δεν μπορεί να δραπετεύσει
2. άφευκτος, αναπόφευκτος.

ἀνέκφευκτος:
1) неизбежный (τύχης ἐπηρεασμός Diod.);
2) не могущий бежать (δοῦλος Plut.).