ἀνάματος

ψυχῆς πείρατα ἰὼν οὐκ ἂν ἐξεύροιο πᾶσαν ἐπιπορευόμενος ὁδόν· οὕτω βαθὺν λόγον ἔχει → one would never discover the limits of soul, should one traverse every road—so deep a measure does it possess

German (Pape)

[Seite 197] wasserlos, νῆσος, Epigr. bei Plut. de malign. Her. 39, aber die Lesart ist geändert.

ος, ον :
sans cours d'eau.
Étymologie: ἀ, νᾶμα.

ἀνάμᾰτος: [νᾱ], ον, ἄνυδρος, ἀνάματος νᾶσος Ἐπίγρ. παρὰ Πλουτ. 2. 870Ε, ἀμφ. γραφ.

ἀνάμᾰτος: (νᾱ) безводный (νῆσος Plut.).