ἀμυντέον
Ἔοικα γοῦν τούτου γε σμικρῷ τινι αὐτῷ τούτῳ σοφώτερος εἶναι, ὅτι ἃ μὴ οἶδα οὐδὲ οἴομαι εἰδέναι → I seem, then, in just this little thing to be wiser than this man at any rate, that what I do not know I do not think I know either
English (LSJ)
verb. Adj. of ἀμύνω,
A one must assist, c. dat. pers., X.Cyr.8.6.6: also pl., ἀμυντέ' ἐστὶ τοῖς κοσμουμένοις S.Ant.677.
II one must repel, Ar. Lys.661.
Spanish (DGE)
• Prosodia: [ᾰ-]
1 hay que ayudar, defender c. dat. de pers. ἀμυντέ' ἐστὶ τοῖς κοσμουμένοις S.Ant.677, ἡμῖν ἔσται ἀμυντέον X.Cyr.8.6.6.
2 hay que hacer frente a, luchar contra τὸ πρᾶγμα Ar.Lys.661.
Greek (Liddell-Scott)
ἀμυντέον: ῥημ. ἐπίθ. τοῦ ἀμύνω, χρὴ ἀμύνειν, δηλ. βοηθεῖν· μετὰ δοτ. προσ., Ξεν. Κύρ. 8. 6, 6· οὕτω καὶ πληθ. ἀμυντέ’ ἐστὶ τοῖς κοσμουμένοις Σοφ. Ἀντ. 677. ΙΙ. χρὴ ἀπελαύνειν, ἀποκρούειν, Ἀριστοφ. Λυσ. 661.
Greek Monotonic
ἀμυντέον: ρημ. επίθ. του ἀμύνω, αυτός που πρέπει να βοηθήσει, με δοτ. προσ., σε Ξεν.· ομοίως πληθ. ἀμυντέα, σε Σοφ.
