δυσκέραστος

English (LSJ)

ον, hard to temper, φύσις πρὸς τὸ πιθανὸν δ. Plu.Dio 52; δύσμικτα καὶ δ. Id.2.754c.

Spanish (DGE)

-ον
reacio a mezclarse, poco propenso a mezclarse φύσις ... πρὸς τὸ πιθανὸν δ. naturaleza poco propensa a los métodos de la persuasión Plu.Dio 52, δύσμικτα ... καὶ δυσκέραστα de los jóvenes, Plu.2.754c.

German (Pape)

[Seite 682] schwer zu mischen, zu vereinigen, πρός τι, Plut. Dion. 52.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui se mêle difficilement à, qui se prête difficilement à, πρός τι.
Étymologie: δυσ-, κεράννυμι.

Russian (Dvoretsky)

δυσκέραστος: v.l. δυσκέρατος 2 трудно смешивающийся, несоединимый (πρός τι Plut.).

Greek (Liddell-Scott)

δυσκέραστος: -ον, δυσκόλως συγκρινώμενος, Πλούτ. Δίωνι 52, κτλ.

Greek Monolingual

δυσκέραστος, -ον (Α)
αυτός που δύσκολα ανακατεύεται.