καμπτός
μελετᾶν οὖν χρὴ τὰ ποιοῦντα τὴν εὐδαιμονίαν, εἴπερ παρούσης μὲν αὐτῆς πάντα ἔχομεν, ἀπούσης δὲ πάντα πράττομεν εἰς τὸ ταύτην ἔχειν → one must practice the things which produce happiness, since if that is present we have everything and if it is absent we do everything in order to have it | so we must exercise ourselves in the things which bring happiness, since, if that be present, we have everything, and, if that be absent, all our actions are directed toward attaining it
English (LSJ)
ή, όν, A flexible, Pl. Ti.44e, Arist.Mete.385a13, al. II masc. as substantive, = καμπτήρ ΙΙ, Aq.Pr.2.9, Sch.Ar.Nu.28, v.l. in EM609.29 and Choerob.in Theod. 2.151. 2 flank, Hippiatr.32.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
1 courbé;
2 flexible.
Étymologie: adj. verb. de κάμπτω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
καμπτός -ή -όν [κάμπτω] buigzaam.
Russian (Dvoretsky)
καμπτός: сгибающийся, гибкий (κῶλα Plat.; μόρια Arst.).
Greek Monolingual
-ή, -ὁ (Α καμπτός, -ή, -όν) κάμπτω
αυτός που μπορεί να καμφθεί, εύκαμπτος, ευλύγιστος
αρχ.
το αρσ. ως ουσ. ὁ καμπτός
α) καμπτήρας
β) πτέρυγα, πλευρό.
Greek (Liddell-Scott)
καμπτός: -ή, -όν, ὃν δύναται νὰ κάμψῃ τις, Πλάτ. Τίμ. 44Ε, Ἀριστ. Μετεωρ. 4. 9, 6. ΙΙ. ὡς οὐσιαστ., = καμπτὴρ ΙΙ, Σχόλ. εἰς Ἀριστοφ. Νεφ. 28, Ἐτυμ. Μ. 609. 29, Ἀκύλας ἐν Παλ. Διαθ.
