ἀφιλία
From LSJ
Πενία δ' ἄτιμον καὶ τὸν εὐγενῆ ποιεῖ → Pauper inhonorus, genere sit clarus licet → Die Armut nimmt selbst dem, der edel ist, die Ehr'
English (LSJ)
ἡ, want of friends, Arist.EN1115a11, Rh.1386a9, Phld.Oec.p.67J., Plu.Sol.7.
Spanish (DGE)
-ας, ἡ
1 carencia de amigos considerada como un mal, Arist.EN 1115a11, Rh.1386a9, τὴν ἀφιλίαν καὶ τὴν ἐρημίαν δεινότατον (εἶναι) Arist.EE 1234b33, ἀ. δοκεῖ μὲν ἀφαλωμάτων κουφίζειν Phld.Oec.p.67, δεῖ ... πεφράχθαι μήτε ἀφιλίᾳ πρὸς φίλων ἀποβολήν Plu.Sol.7, cf. 2.606e
•falta de afecto τὸ τῆς ἀφιλίας μοι βαρύτερον Charito 5.1.5.
2 firmeza, fortaleza de ánimo Hsch.
German (Pape)
[Seite 411] ἡ, Freundelosigkeit, Arist. Nic. 3, 6 Plut. Sol. 7.
Russian (Dvoretsky)
ἀφῐλία: ἡ отсутствие друзей Arst., Plut.
Greek (Liddell-Scott)
ἀφῐλία: ἡ, τὸ μὴ ἔχειν φίλους, Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 3. 6., 3, Ρητ. 2. 8, 10.