κελάδων
From LSJ
κείνους δὲ κλαίω ξυμφορᾷ κεχρημένους (Euripides' Medea 347) → I weep for those who have suffered disaster
French (Bailly abrégé)
οντος;
sonore, retentissant.
Étymologie: part. de κελάδω.
English (Autenrieth)
οντος: part., sounding, Il. 21.16†.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κελάδων, gen. -οντος [κέλαδος] luid klinkend, bruisend, ruisend.
