ταραχοποιός
From LSJ
Δυσαμένη δὲ κάρηνα βαθυκνήμιδος ἐρίπνης / Δελφικὸν ἄντρον ἔναιε φόβῳ λυσσώδεος Ἰνοῦς (Nonnus, Dionysiaca 9.273f.) → Having descended from the top of a deep-greaved cliff, she dwelt in a cave in Delphi, because of her fear of raving/raging Ino.
English (LSJ)
ταραχοποιόν, causing disorder or confusion, Aesop.76b.
French (Bailly abrégé)
ός, όν :
qui cause du trouble.
Étymologie: τάραχος, ποιέω.
Russian (Dvoretsky)
τᾰρᾰχοποιός: вносящий раздор, повергающий в смятение Aesop.
Greek (Liddell-Scott)
τᾰρᾰχοποιός: -όν, ὡς καὶ νῦν, ὁ προξενῶν ταραχὴν ἢ σύγχυσιν, Αἴσωπ. 37.
Greek Monolingual
ο / ταραχοποιός, -όν, ΝΜΑ
άτομο που προξενεί ταραχές, ταραξίας.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ταραχή + -ποιός].
