ἐπαρκούντως
From LSJ
Οὔτ' ἐν φθιμένοις οὔτ' ἐν ζωοῖσιν ἀριθμουμένη, χωρὶς δή τινα τῶνδ' ἔχουσα μοῖραν → Neither among the dead nor the living do I count myself, having a lot apart from these
English (LSJ)
Adv. pres. part., sufficiently, S.El. 354.
German (Pape)
[Seite 905] hinreichend, Soph. El. 346.
French (Bailly abrégé)
adv.
suffisamment.
Étymologie: ἐπαρκέω.
Russian (Dvoretsky)
ἐπαρκούντως: достаточно (τινί Soph.).
Greek (Liddell-Scott)
ἐπαρκούντως: ἐπίρρ. μετοχ. τοῦ ἐνεστ. τοῦ ἐπαρκέω, ἐπαρκῶς, Σοφ. Ἠλ. 354.
Greek Monolingual
ἐπαρκούντως (Α)
επίρρ. αρκούντως, επαρκώς, αρκετά («κακῶς μέν, οἶδ', ἐπαρκούντως δ' ἐμοί», Σοφ.).
Greek Monotonic
ἐπαρκούντως: επίρρ. μτχ. του ἐπαρκέω, επαρκώς, αρκετά, σε Σοφ.
Middle Liddell
sufficiently, Soph.
