πελλίς
From LSJ
καὶ κεραμεὺς κεραμεῖ κοτέει καὶ τέκτονι τέκτων, καὶ πτωχὸς πτωχῷ φθονέει καὶ ἀοιδὸς ἀοιδῷ → and potter is ill-disposed to potter, and carpenter to carpenter, and the beggar is envious of the beggar, the singer of the singer
English (LSJ)
-ίδος, ἡ, = πέλλα1, Hippon.38, Trag.Adesp.595 (codd. Poll.), Phoen.4, 5, Nic.Al.77; cf. πελίκη, πελίχνη, πέλυξ. (Cf. Lat. pelvis.)
German (Pape)
[Seite 551] ίδος, ἡ, wie πέλις, πέλλα, πελλάς, πελίκη, hölzerne Schüssel, Becken, Gelte; Hipponax bei Ath. XI, 495 c u. Phoenix Colophon. ind.; Nic. Al. 77.
Greek (Liddell-Scott)
πελλίς: -ίδος, ἡ, ἴδε ἐν λέξει πέλλα.
Greek Monolingual
-ίδος, ἡ, Α
1. ποτήρι
2. φιάλη.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πέλλα (Ι) «ποτήρι, δοχείο για άρμεγμα» + επίθημα -ίς, -ίδος (πρβλ. φοινικίς)].
