βούνιον

English (LSJ)

τό,

   A earth-nut, Bunium ferulaceum, Dsc.4.123.    2 = περιστερεών, Ps.-Dsc.4.59.    II Dim. of βουνός 1, hill, Inscr. Prien. 42.41 (ii B. C.).

German (Pape)

[Seite 458] τό, eine Doldenpflanze, Diosc.

Greek (Liddell-Scott)

βούνιον: τὸ, φυτόν τι, bunium, Διοσκ. 4. 124.