δυσδιάσπαστος

English (LSJ)

ον,

   A hard to break, τάξις Plb.15.15.7; hard to pull up, of a palisade, Ph.Bel.82.35.

German (Pape)

[Seite 677] schwer zu trennen; τάξις Pol. 15, 15.

Greek (Liddell-Scott)

δυσδιάσπαστος: -ον, δυσκόλως διασπώμενος, διαρρηγνύμενος, τάξις Πολύβ. 15. 15, 7.