πρώϊζος
From LSJ
ὣς ὁ μὲν ἔνθ' ἀπόλωλεν, ἐπεὶ πίεν ἁλμυρὸν ὕδωρ → so there he perished, when he had drunk the salt water
German (Pape)
[Seite 803] att. πρῷζος, = πρώϊος, früh. – Adv. πρώϊζα, Il. 2, 303, χθιζά τε καὶ πρώϊζα, vorgestern; nachgeahmt Plat. Alc. II, 141 d. – In B. A. 295 ist πρώϊζον durch τὸ ὑπόγυον erklärt.
French (Bailly abrégé)
η, ον :
d’avant-hier;
pl. neutre adv. • πρώϊζα :
1 avant-hier;
2 tout récemment.
Étymologie: πρωΐ, th. ζο- de δjο- de διο- de διϜο- ; cf. lat. dies.
