ἐντρεπτικός
From LSJ
Cicero, Tusculanarum Disputationum, I.45.109
English (LSJ)
ή, όν,
A fit to put one to shame, Ael.NA3.1; τὸ ἐ. the sense of shame, Arr.Epict.1.5.3, 9. II commanding respect, Herm. in Phdr.p.72A. III Adv. -κῶς· ἐλεγκτικῶς, Hsch.
German (Pape)
[Seite 858] ή, όν, der sich zur Erkenntniß bringen, beschämen läßt, καὶ αἰδήμων Arr.; – geeignet, Jemanden zur Erkenntniß zu bringen, ihn zu beschämen, λόγοι Ael. N. A. 3, 1. – Adv., K. 8.
Greek (Liddell-Scott)
ἐντρεπτικός: -ή, -όν, ἐπιτιμητικός, ἐπιπληκτικός, Αἰλ. π. Ζ. 3. 1· τὸ ἐντρ. Ἀρρ. Ἐπίκτ. 1. 5, 3 καὶ 9. - Ἐπίρρ. ἐντρεπτικῶς, «ἐλεγκτικῶς» (Ἡσύχ.), Ὠριγέν. ΙΙΙ, 545C, Ἰω. Χρυσ. Ι. 713Ε, Χ. 15Α.
