παραγωγός

English (LSJ)

όν,

   A misleading, deceitful, ὦ πρόδοτι καὶ παραγωγέ Com.Adesp.595.    2 creative, Ascl. in Metaph.92.5.    II Pass. (proparox.), easily movable, ὀστέα Hp.Fract.16 (Comp.).    2 derived from another word, opp. πρωτότυπος, D.T.634.21, A.D.Adv. 146.2; ἔκ τινος Id.Synt.200.21, EM97.33; τινος Eust.1553.35. Adv. -γως by a slight change, Plu.2.316a, Ath.11.480f.    b formed in parody, ἔπος Numen. ap. Eus.PE14.5.

German (Pape)

[Seite 476] 1) nebenbei, vorbei, seitwärts führend, Sp. u. VLL., auch irreführend, verleitend, p. bei Phot. v. μύραινα. – 2) abgeleitet, oft bei den Gramm., wie E. M. παραγωγόν τινος u. ἔκ τινος, von einem Worte hergeleitet, bes. durch Anhängung gewisser Endsylben, vgl. Schol. Il. 16, 635, παραγωγὸν ἡγοῦνται, τουτέστι παρολκὴν τῆς ἐπὶ τέλους λέξεως. – Auch adv., ἀντὶ τοῦ κύλικες παραγωγῶς κυλιχνίδας εἴρηκε, Ath. XI, 480 f; vgl. Schol. Ap. Rh. 3, 1390; τὸ εἷναι καὶ ἀφεῖναι παραγωγῶς γέγονεν ἕμεναι, Schol. Il. 11, 141, u. sonst.

French (Bailly abrégé)

ός, όν :
1 qui amène, qui introduit, initiateur;
2 qui égare, qui séduit, trompeur.
Étymologie: παράγω.