πταῖσμα

English (LSJ)

ατος, τό, (πταίω)

   A stumble, trip, false step, mistake, Thgn. 1222 (pl.); of a horse, Plu.2.549c, etc.; in writing, Longin.33.4 (pl.).    2 error, fault, J.AJ7.7.1; τῆς ἀνοσιουργίας ἀσεβῆ π. Iamb. Myst.3.31.    II failure, misfortune, euphem. for defeat, ἢν σφέας καταλάβῃ π. πρὸς τὸν Πέρσην Hdt.7.149; συμβαίνει π. [τινί] D.10.13, cf. Aeschin.3.164; ἄν τι γένηται π. D.Ep.3.18; τὸ τῆς τύχης π. Phld. Vit.p.22J.; περὶ τὴν ναυμαχίαν D.S.11.15.

German (Pape)

[Seite 807] τό, Anstoß, Verstoß, Versehen, Theogn. 1226; Unfall, Niederlage, πρὸς τὸν Πέρσην, Her. 7, 149, μικρὸν πταῖσμα πάντα ἀνεχαίτισε, Dem. 2, 9, vgl. 11, 7, εἴ τι πταῖσμα συμβήσεται Ἀλεξάνδρῳ, Aesch. 3, 164; Folgde, wie Luc. pro laps. 1; τὰ πλουσίων πταίσματα, Hdn. 7, 3, 11.

Greek (Liddell-Scott)

πταῖσμα: τό, (πταίω) πρόσκομμα, σφάλμα, «σκόντμαμα», λάθος, Θέογν. 1226, Πλούτ. 2. 549C, κτλ.· σφάλμα ἐν τῇ γραφῇ, Λογγῖν. 33. ΙΙ. ἀποτυχία, δυστύχημα, κατ’ εὐφημισμὸν ἐπὶ ἥττης, ἤν σφεας καταλάβῃ πτ. πρὸς τὸν Πέρσην Ἡρόδ. 7. 149· συμβαίνει πτ. τινι Δημ. 135. 2, πρβλ. Αἰσχίν. 77. 13· γίγνεται πτ. Δημ. 1479. 3· περὶ τὴν ναυμαχίαν Διόδ. 11. 15· ἰδὲ πταίω ΙΙ.

French (Bailly abrégé)

ατος (τό) :
faux pas, d’où fig.
1 faute, erreur, méprise;
2 accident, revers.
Étymologie: πταίω.