ἀκουστικός
Έγ', ὦ ταλαίπωρ', αὐτὸς ὧν χρείᾳ πάρει. Τὰ πολλὰ γάρ τοι ῥήματ' ἢ τέρψαντά τι, ἢ δυσχεράναντ', ἢ κατοικτίσαντά πως, παρέσχε φωνὴν τοῖς ἀφωνήτοις τινά –> Wretched brother, tell him what you need. A multitude of words can be pleasurable, burdensome, or they can arouse pity somehow — they give a kind of voice to the voiceless.
English (LSJ)
ή, όν,
A of or for hearing, πάθος Epicur.Ep.1p.13U.; αἴσθησις ἀ. Plu.2.37f; δύναμις ἀ. Arr.Epict. 2.23.2; πόρος ἀ. orifice of ear, Gal.10.455; τὸ ἀ. faculiy of hearing, Arist.de An.426a7. 2 ready to hear, c. gen., Id.EN1103a3, Arr. Epict.3.1.13. Adv. -κῶς Phld.Mus.p.107 K., S.E.M.7.355. 3 = ἀκουσματικός, Gell.1.9. 4 = sq., Sch.E.Or.1281.
German (Pape)
[Seite 78] das Gehör betreffend, αἴσθησις Plut. de Audit. 2; = τὸ ἀκουστικόν, Plac. Phil. 4, 4; – gern hörend, πατρός Arist. Eth. 1, 13, 19; τὸ ἀκ. die Bereitwilligkeit zu hören, τινός, auf Einen, M. Ant. 1, 16.
