Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

ἐπίδοξος

From LSJ
Revision as of 19:50, 2 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (13_7_1)
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἐπίδοξος Medium diacritics: ἐπίδοξος Low diacritics: επίδοξος Capitals: ΕΠΙΔΟΞΟΣ
Transliteration A: epídoxos Transliteration B: epidoxos Transliteration C: epidoksos Beta Code: e)pi/docos

English (LSJ)

ον,

   A likely, of persons, ἐ. γενέσθαι ἐπιεικεῖς likely to turn out well, Pl.Tht.143d; ἐ. τοῦτο πείσεσθαι in danger of suffering... Hdt.6.12; ἐ. ὢν πάσχειν Antipho 2.1.5, cf. 2.4.9; ἐ. ὢν τυχεῖν being expected to gain... Isoc.6.8; τοὺς ἐ. γενήσεσθαι πονηρούς Id.20.12; ἐπιδοξοτέρου ὄντος (sc. αἱρεθῆναι) App.BC1.32: sts. c. fut. part., ἐ. ἦσαν ἐμβαλοῦντες Plu.Agis13; of things, ἐ. ἡ ἀπόστασις παρασχίδων ὀστέων ἀπιέναι Hp.Fract.24; . γενέσθαι Hdt.1.89; πρὸς οὓς ἐ. [ἐστι] πολεμεῖν Arist.Rh.1359b39: abs., ὅσα . . κακὰ ἐπίδοξα καταλαμβάνειν (-λαμβάνει codd.) Hdt.4.11.    II. of repute, glorious, κῦδος Pi.N.9.46; and in late Prose, as LXX Si.3.18, D.S.13.83, Plu.2.239d, etc. Adv. -ξως LXX 1 Es.9.45, IG12(7).117, 288 (Amorgos), Artem.2.30.

German (Pape)

[Seite 939] 1) von dem man Etwas meint, erwartet, im guten u. schlimmen Sinne, ἐπίδοξοι τωὐτὸ τοῦτο πείσεσθαι Her. 6, 12, man befürchtet, daß ihnen dasselbe widerfahren werde, wie ἐπίδ. ὢν ἔτι μείζονα πάσχειν Antiph. 2 α 5; ἡ δυσπραγία ἐπίδ. μεταβάλλειν δ 9; oft bei Isocr., οἱ ἐπίδ. γενήσεσθαι πονηροί 20, 12; auch c. inf. aor., τίνες τῶν νέων ἐπίδ. γενέσθαι ἐπιεικεῖς, von welchen Jünglingen läßt sich erwarten, daß sie, Plat. Theaet. 143 d, wie Isocr. 6, 8; vgl. Lob. zu Phryn. p. 132 ff.; c. partic., Αἰτωλοὶ ἦσαν ἐπίδ. ἐμβαλοῦντες εἰς Πελοπόννησον Plut. Agis 13; ohne Zusatz, ἐκείνῳ μὲν οὐδὲν ἀντεῖπε καίπερ ἐπίδοξος ὢν ὑπ' ὀργῆς, sc. ἀντειπεῖν, Arat. 50; vgl. App. B. Civ. 1, 32. Auch von Sachen, τάδε ἐξ αὐτέων ἐπίδοξα γενέσθαι, es stand zu erwarten, daß dies geschehe, Her. 1, 89, vgl. 4, 11; Lycurg. 3, 4. – 2) in Ansehen stehend, berühmt, κῦδος Pind. N. 9, 46, häufiger bei Sp.; vgl. Lob. a. a. O. – Adv. ruhmvoll, Artemid. 2, 30.