βεβαιωτικός
From LSJ
Καλῶς ἀκούειν μᾶλλον ἢ πλουτεῖν θέλε → Opulentiae antepone rumorem bonum → Erstrebe anstatt Reichtum lieber guten Ruf
English (LSJ)
ή, όν,
A confirmatory, Epict.Ench.52, S.E.P.1.169, etc. II -κόν, τό, tax paid to the Government as warrantor of sales, BGU156.9 (iii A. D.).
German (Pape)
[Seite 440] bestätigend, bekräftigend, Epict. ench. 52; ἐπιῤῥήματα, Gramm., z. B. δήπου.
Greek (Liddell-Scott)
βεβαιωτικός: -ή, -όν, ὁ ἐπιβεβαιῶν, Ἐπικτ. Ἐγχειρ. 52. ‒ Ἐπίρρ. -κῶς, Εὐσ.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
propre à consolider, à garantir.
Étymologie: βεβαιόω.