βορβοροτάραξις

Μακάριος, ὅστις οὐσίαν καὶ νοῦν ἔχει → Felix, qui mentem cum divitiis possidet → Glückselig, wer Vermögen und Vernunft besitzt

Menander, Monostichoi, 340

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: βορβοροτάραξις	Medium diacritics: βορβοροτάραξις	Low diacritics: βορβοροτάραξις	Capitals: ΒΟΡΒΟΡΟΤΑΡΑΞΙΣ
Transliteration A: borborotáraxis	Transliteration B: borborotaraxis	Transliteration C: vorvorotaraksis	Beta Code: borborota/racis

English (LSJ)

ὁ,

A mud-stirrer, Ar.Eq.309.

[Seite 453] ὁ, Schlammaufrührer, Wirbelkopf, Ar. Equ. 309.

βορβοροτάραξις: ὁ, ὁ τὸν βόρβορον ἀναταράττων («σκατοχούλιαρον»), Ἀριστοφ. Ἱππ. 309.

εως (ὁ) :
(litt. qui trouble la fange) brouillon importun.
Étymologie: βόρβορος, τάραξις.